1 Sept 2005

Σε πάω...που με πας?




Αραχτέ, σε πάω, είσαι ωραίος...
Δεν με συγκινεί...ποιόν πάει? εμένα? δεν με ξέρει καλά για να με «πάει»...

Αραχτέ σ αγαπάω...
Ούτε τώρα με συγκινεί...ποιόν αγαπάει? εμένα? δεν με ξέρει. Δεν έχω δείξει ποιος είμαι. Δεν έτυχε? δεν ήθελα? δεν μπόρεσα? δεν ...πρόκανα? πάντως δεν με ξέρει.

Αραχτέ είσαι ότι καλύτερο μου έχει τύχει...
Ούτε τώρα με συγκινεί...
Πάλι δεν με ξέρει....και γύρευε τι της έχει τύχει...

Πολλοί είναι αυτοί που δεν με γνωρίζουν. Εδώ αγωνίζομαι να με γνωρίσω εγώ...

Μερικές φορές όμως...μερικές φορές...αλλάζουν τα πράγματα.

Μερικές φορές δείχνω τον εαυτό μου.
Λέω ακριβώς αυτά που σκέφτομαι χωρίς να με νοιάζουν οι συνέπειες...
Είμαι ο εαυτός μου, αυτός που μ αρέσει να είμαι. Είμαι εγώ. Εγώ με τις πολλές αδυναμίες μου..

Τότε, όταν κάποιος μου πει...
Αραχτέ μ αρέσεις...
Τότε με συγκινεί.
Γιατί η κουβέντα που λέει έχει αντίκρισμα.
Εμένα.


araxtos εγώ

6 comments:

  1. Εγω.......σε διαβάζω. ;)

    ReplyDelete
  2. Ψιτ, araxte εσύ... συγκίνησες εμένα τώρα. Τελικά μου φαίνεται ότι σε πάω.

    ReplyDelete
  3. ...που με πας;

    Μια βόλτα στο φεγγάρι, όπως λέει και το τραγούδι, ή έχεις άλλα καλύτερα σχέδια για σήμερα το βράδυ; ;-)

    ReplyDelete
  4. Αφού είσαι εσύ,το θετικό αντίκρυσμα στους άλλους είναι σίγουρο;)

    ReplyDelete
  5. Αυτή η παρέα μ αρέσει...





    (αντίκρισμα σε χρυσό)!
    araxtos & gold

    ReplyDelete