12 May 2006

Γυναίκες....

.


Η Χουχού ήθελε να μάθει.
Ο Ποκοπίκο δεν ήθελε να πει τίποτα.
Προ παντός δεν ήθελε να πει πόσο γρήγορα μεταβάλλεται ο άνθρωπος, πως από καλός γίνεται κακός. Πως από κακός γίνεται απαίσιος και πως χάνεται ο έλεγχος.

Ήξερε. Ήξερε τι δημιουργούσε αυτές τις μεταβολές. Κάτι είπε της Χουχού και περίμενε μπας και καταλάβει...
-Χουχού, σημασία έχουν οι περιστάσεις.
-Τι εννοείς Ποκοπίκο?
Δεν καταλάβαινε και δεν θα καταλάβαινε ποτέ. Ότι οι περιστάσεις αλλάζουν το χαρακτήρα και πως θέλει πολύ προσοχή και πολλές γνώσεις να μπορέσει κάποιος να μην μεταβληθεί στις ανάλογες περιστάσεις.
-Χουχού μου, μη δίνεις σημασία αν ένας είναι καλός όταν δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, να κοιτάς αν είναι καλός «όταν κινδυνεύσει ο εγωισμός του»
-Δεν καταλαβαίνω, ή είναι καλός κάποιος ή είναι κακός.
Πως να της εξηγήσει? Ο Ποκοπίκο ήξερε ότι θα έρθουν άσχημες στιγμές στη Ζούγκλα και τότε, όταν όλα θα είναι ρευστά, τότε θα βλέπαμε, θα έβλεπε και θα έκρινε τον καθένα.
-Χουχού, Ο Ταρζάν είναι καλός άνθρωπος?
-Πάρα πολύ καλός, για την Τζέην δεν ξέρω, αλλά για τον Ταρζάν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά
-Το ξέρεις ότι είναι εγωιστής έτσι?
-Ναι, το ξέρω και δεν είναι κακό αυτό
Νόμιζε ότι δεν είναι κακό να είναι κάποιος εγωιστής...τι να της πει τώρα...ότι ο εγωισμός είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα... Ότι μέσα στον εγωισμό χωράνε τα ποιο αποτρόπαια εγκλήματα...
-Το ξέρεις ότι είναι και φιλόδοξος έτσι?
-Είναι γιατί να μην είναι? ο Ταρζάν ελέγχει ολόκληρη τη ζούγκλα...αν δεν ήταν φιλόδοξος δεν θα είχαμε τη ζούγκλα δικιά μας...
-Δικιά μας? ή δική του?
-Ποκοπίκο...μπας και ζηλεύεις?...μπας και τα έχεις βάλει με τον Ταρζάν? τον άνθρωπο που μας δίνει σιγουριά? τον άνθρωπο που αγαπάνε όλα τα ζώα της ζούγκλας?
-Όχι, όχι, δεν ζηλεύω, αλλά φοβάμαι τον εγωισμό, φοβάμαι την επιβολή, προτιμώ να είμαι ελεύθερος παρά να δώσω όλα τα δικαιώματα σε κάποιον μόνο και μόνο επειδή μου προσφέρει σιγουριά...προτιμώ την ισορροπία από τη σιγουριά, προτιμώ κάθε μέρα να ψάχνω για το ψωμί μου και όχι να μου το προσφέρει κάποιος άλλος χωρίς να γνωρίζω καν το αντάλλαγμα...
-Δεν ζητάει αντάλλαγμα ο Ταρζάν Ποκοπίκο... ο Ταρζάν μόνο προσφέρει...και μας έχει προσφέρει πολλά...
-Έτσι νομίζεις Χουχού...σε όλα υπάρχει αντάλλαγμα, όλα πρέπει να τα πληρώνεις και αν δεν τα έχεις πληρώσει ακόμα, κάποια στιγμή θα έρθει ο λογαριασμός
-Σε βλέπω αλλαγμένο Ποκοπίκο, πρέπει να σε έχει επηρεάσει ο ζητιάνος, από τότε που ήρθες από την πόλη βλέπω να έχεις αλλάξει πολύ

Ο Ποκοπίκο είχε καταλάβει. Δεν χρειαζόταν και πολύ μυαλό για να καταλάβει τι ήθελε η Χουχού...ήθελε αυτό που θέλει κάθε γυναίκα. έτσι του είχε πει και ο ζητιάνος για τις γυναίκες...
«Ποκοπίκο, οι γυναίκες θέλουν τον άντρα που θα τους προσφέρει κάτι, ότι και να είναι αυτό...ή λεφτά...ή διασημότητα...ή σιγουριά... κάτι, ότι και να είναι αυτό και το άσχημο είναι ότι δεν ψάχνουν καν το τίμημα. δεν ξέρουν τι θα πληρώσουν και πότε.
Γι αυτό και είναι εκμεταλλεύσιμες. Γι αυτό και τόσα χρόνια είναι σε δεύτερη μοίρα σχετικά με τον άντρα. Γιατί, όσο και να ανεξαρτητοποιηθούν, δεν έχουν καταλάβει ότι όταν κάποιος τους προσφέρει κάτι, πρέπει να πληρώσουν το αντίτιμο. Ότι δεν θάπρεπε να περιμένουν τίποτα από τους άλλους παρά μόνο από τον εαυτό τους»
«και οι γυναίκες δεν προσφέρουν» τον είχε ρωτήσει ο Ποκοπίκο.
«προσφέρουν αλλά προσφέρουν αυτό που νομίζουν αυτές ότι χρειάζεται ένας άντρας και όχι αυτό που χρειάζεται πραγματικά και έτσι δεν θα πληρωθούν ποτέ για αυτά που προσφέρουν, αν έχεις προσέξει, προσφέρουν στο σπίτι, στην οικογένεια, στο παιδί, αλλά όχι στον άντρα. προσφέρουν συλλογικά θα μπορούσα να πω και όχι ατομικά».
«και γιατί οι άντρες δεν ζητάνε αυτό που θέλουν από τη γυναίκα»?
«γιατί ο άντρας δεν είναι αυτός που θα ζητήσει, είναι αυτός που θα προσφέρει, άσχετα αν περιμένει αντάλλαγμα»
«θα πρέπει δηλαδή να το καταλάβουν μόνες τους και να του το ανταποδώσουν»?
«ακριβώς. και καμία γυναίκα δεν το αντιλαμβάνεται αυτό. καμία δεν ψάχνει να ανταποδώσει κάτι που τις έχουν προσφέρει...ίσως γιατί....
ίσως γιατί νομίζουν ότι σαν γυναίκες το προσφέρουν έτσι κι αλλιώς...»

Ο Ποκοπίκο αισθανόταν άσχημα. Ήξερε τι θα συμβεί στη ζούγκλα. Εκείνο που δεν ήξερε, ή μάλλον δεν ήθελε να πιστέψει ήταν ότι θα έχανε τη Χουχού. Ότι η Χουχού θα άλλαζε στρατόπεδο και θα βρισκόταν αντίπαλη μ αυτόν. Και όλα αυτά θα συνέβαιναν γρήγορα. Γι αυτό και προσπαθούσε να την καταλάβει από τώρα. Να δει πως σκέφτεται. Και σκεφτόταν ακριβώς όπως του είχε πει ο ζητιάνος.



Συνεχίζεται

2 comments:

  1. ...αλλά φοβάμαι τον εγωισμό...
    απ' όπου κι αν προέρχεται, από μέσα μας από τους γύρω μας...

    ReplyDelete
  2. sil, σε λίγο τελειώνει το μαρτύριο της Χουχούς...την Πέμπτη (που δεν ξέρουμε πότε θα έρθει)

    raf, σωστά τα λες (όπως πάντα)

    ReplyDelete