.
Δύο φίλες συζητάνε:
- Άσε βρε συ, έχω μεγάλο πρόβλημα με τον άντρα μου...
- Τι πρόβλημα;
- Να... όταν παντρευτήκαμε, όλο γλυκόλογα ήταν... αγάπη μου, καρδιά μου, μωρό μου, έρωτά μου, να τέτοια...
- Α, πολύ όμορφα. Και λοιπόν;
- Ε, πέρασαν τα χρόνια και πλέον σταμάτησε να μου τα λέει και με φώναζε απλά με το όνομά μου.
- Ε εντάξει, δεν είναι και τόσο κακό αυτό, συμβαίνει...
- Ναι, αλλά μετά από μερικά χρόνια το έκοψε και αυτό και πλέον με φώναζε "γυναίκα"...
- Εεε.. ναι.. από μία μεριά είναι σωστό.. είσαι η γυναίκα του.. τέλος πάντων.. και τώρα;
- Τώρα πλέον μου σφυρίζει...
...& light
Eγώ στην θέση της δεν θα είχα έγνοιες, άλλες εκτός από αυτή, πως τα είχε καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να διαστρεβλώσει τον εαυτό του και να μπορεί να μιλά αφού η φυσική του κατάσταση και ανάλογη της διανοητικής τους ικανότητας είναι μόνον το σφύριγμα ;-)
ReplyDeleteΤην καλημέρα μου και σφυριχτά...
φσι φσίιιιιιιου :-)
Κι εμένα που οι γυναίκες με φωνάζουνε "ψίτ, ψίτ";;;;
ReplyDeleteΜε καλεί με υπερήχους laser...να αρχίσω να ανησυχώ;
ReplyDeleteψιτ, γάτε. ψυχραιμία.
ReplyDeleteπως θες να σε φωνάζουνε?
vista, αυτό που δεν ξέρω είναι το επόμενο στάδιο...
an, μην ανησυχείς καθόλου, προς το παρόν καλά πάει
φσιιιιιιιι;;;
ReplyDeleteΤσα πρρρρ! Τσομπανάκο στα γίδια σου, θα του'λεγα! :)
Γεια σου el
ReplyDeleteΣωστή απάντηση.