19 Feb 2014

"Να είσαι ο εαυτός σου"

"Να είσαι ο εαυτός σου"

Αυτή είναι η φράση-συμβουλή- που ακούμε πολύ τελευταία.
Ούτε καν..."προσπάθησε να είσαι ο εαυτός σου"
Παρά μόνο ..."να είσαι ο εαυτός σου" τελεία και παύλα.

Το λέμε και μεις (και σεις βέβαια) στους άλλους
Και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι
Κάναμε το καθήκον μας
Δώσαμε την καλύτερη συμβουλή σ αυτόν τον βλάκα τον ανιψιό, τον φίλο.
τον συγγενή.

Εμείς όμως είμαστε?
Είμαστε ο εαυτός μας?
Όχι βέβαια!
Γιατί το "να είσαι ο εαυτός σου" είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο.
Πως μπορείς να το καταφέρεις αυτό σε μια εποχή σαν τη δική μας?
Πως μπορείς να είσαι ο εαυτός σου αφού δεν ξέρεις ποιος διάολο
είναι αυτός ο "εαυτός"?

Πως μπορείς να "υπάρχεις" αν οι ιδέες σου δεν ταυτίζονται με των άλλων?
Πως μπορείς να υπάρχεις αν δεν συμπεριφέρεσαι όπως η "και οι άλλοι"?

Και πάμε στο θέμα μας.
Για να καταφέρεις να "επικοινωνήσεις" πρέπει σίγουρα να είσαι ο εαυτός σου
Γιατί σε άλλη περίπτωση ποιος θα επικοινωνήσει?
Μάλλον θα το κάνει "αυτός που θα ήθελες να είσαι"
Με κάποιον που θα ήθελε να είναι κάποιος άλλος.

Όταν κάνουμε μια σχέση προσπαθούμε να κρύψουμε αυτό που είμαστε.
Είναι το πρώτο μας μέλημα.
Και να παρουσιαστούμε σαν να είμαστε κάποιος άλλος, οποιοσδήποτε άλλος
αρκεί να μην είμαστε ο εαυτός μας.
Το ίδιο κάνει και "αυτή" ή "αυτός"

Φτάνουμε σε σημείο να παντρευόμαστε και μετά να ανακαλύπτουμε
ότι "δεν την ξέρουμε" και δεν μας ξέρει.

Τότε γιατί το ανακαλύπτουμε?
Γιατί απλούστατα δεν υπάρχει από τη μία το "κίνητρο"
Και από την άλλη δεν μπορείς να "κρυφτείς" για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Δεν γίνεται.
Κάποτε θα αναγκαστείς να μην υποκρίνεσαι άλλο.

Γι αυτό έλεγα στο προηγούμενο ποστ ότι δεν επικοινωνούμε.
Ότι είμαστε μόνοι ακόμα και στη σχέση (ακόμα και στο γάμο).



Σε επόμενο ποστ (όποτε το γράψω) θα σας εξηγήσω γιατί δεν είναι
και τόσο εύκολο να είμαστε ο εαυτός μας.




araxtos &... αραχτός

4 comments:

  1. Ο γνήσιος και αληθινός "εαυτός" σπάνια αρέσει όπως είναι. Το σημαντικό είναι να αλλάξουμε αυτόν τον εαυτό που είναι δυσάρεστος, βλαβερός για τους άλλους, αν μπορούμε βέβαια, και όχι να τον κρύψουμε στα υπόγεια δώματα! Κι αν καταφέρουμε να τον αλλάξουμε τότε δεν θα έχουμε λόγο να τον κρύβουμε. Φυσικά εξαρτάται πότε και σε ποιόν αποκαλύπτεσαι όπως είσαι. Πολλές φορές δεν έχεις λόγο να το κάνεις, γιατί μπορεί και να κινδυνεύεις. Δεν έχεις λόγο να αποκαλύψεις σ' έναν χρυσαυγίτη π.χ. ότι είσαι αριστερός γιατί μπορεί να κινδυνεύεις έτσι. Στους δικούς σου ανθρώπους, όμως, μπορείς. Κι αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία.

    ReplyDelete
  2. Γεια σου heliotypon...

    Δεν "πουλάμε" τον εαυτό μας για κανέναν και για τίποτα.

    (Σε όλους αρέσει άμα είναι κάποιος ο εαυτός του, άσχετα αν συμφωνεί)




    ReplyDelete
  3. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  4. Τωρα με μπέρδεψες Αραχτέ μου.

    >Δεν "πουλάμε" τον εαυτό μας για κανέναν και για τίποτα.

    Είτε κρύβουμε τον εαυτό μας, ή δεν τον 'πουλάμε'. Και τα δυο δεν γίνονται.

    Πιστεύω πως δικαιωμά μας είναι να δείχνουμε ότι θέλουμε. Και τον καλό μας, και τον κακό ή και κάποιον άλλο από αυτό που είμαστε. Απλά πρέπει να είμαστε σε θέση να καταλαβαίνουμε τις συνέπειες της επιλογή μας στην εκάστε στιγμή.

    Αν είναι σημαντικό να μην αλλιώνεται το νόημα της επικοινωνίας, βοηθά να είμαστε αυτό που είμαστε όταν επικοινωνούμε. Αν είσαι χορτοφάγος, καλό είναι να το ξέρει αυτός που σε καλεί για το αρνάκι του Πάσχα. Αν δεν σου αρέσουν οι πολυλογίες δεν συμετέχεις σε κουτσομπολιά και κόβεις ίσως την συζήτηση αν τύχει να την αρχίσει κάποιος άλλος.

    Αν μας είναι σημαντική η καλή σχέση με τους άλλους, βοηθά να φοράμε το ανάλογο για την περίπτωση και τον απέναντι 'ρούχο'. Όπως δεν κυκλοφορούμε έξω γυμνοί παρά φοράμε μπλούζα και παντελόνι, στο θέατρο κουστούμι και όχι σαγιονάρες, στη πισίνα μαγιό και όχι γούνα. Είμαστε υπομονετικοί, άν οι άλλοι χρειάζονται προς στιγμή περισσότερη φροντίδα από εμάς, κτλ.


    Γενικά είναι πιο εύκολο για τη στιγμή να είμαστε αυτό που αυτομάτως / ενστικτωδώς είμαστε. Η δυσκολία τότε μπορεί να εμφανιστεί στην αντιμετώπιση των συνεπειών. Μπορεί πχ αν δώσουμε ένα φιλί σε κάποιον που μας αρέσει, να βρούμε έτσι τον άνθρωπο της ζωής μας/θετικό. Μπορεί όμως και να μας δώσει ένα σκαμπίλι/ αδιάφορο, ή να μας κάνει αγωγή για σεξουαλική παρενόχληση/ πρόβλημα.

    Υποθέτω η 'τέχνη' είναι να ξέρει κανείς πότε, σε ποιόν και τι να δείξει.

    ReplyDelete