.
Επειδής τώρα τελευταία, μερικοί ανιστόρητοι αμφισβητούν ότι υπήρχε κρυφό σχολειό, τους ενημερώνω ότι όχι μόνο υπήρχε «τότε», αλλά υπάρχει ακόμα και σήμερα.
Και προς απόδειξιν των λεγομένων μου τους παραθέτω το αντιστασιακό λαϊκό άσμα που αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ
και τα κλομπ να αποφεύγω
στις πορείες που γυρνώ
Κράνος να φοράω πάντα
μάσκα για τα χημικά
κι όταν θα με συλλαμβάνουν
να μιλάνε φιλικά
Να μην σπάνε το κεφάλι
τα πλευρά μου, το σαγόνι
να μου δίνουν κανά χάπι
όταν θα με πιάνουν πόνοι
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ
γιατί τώρα ετοιμάζουν
να με στείλουν στο στρατό
Την υποχρεωτική θητεία
θα ψηφίσουν στη Βουλή
αυτοί που δεν υπηρετήσαν
και το παίζανε τρελοί
Θα μας δώσουν να φυλάμε
της σημαίας το κοντάρι
τώρα στα δεκαοχτώ μας
θα πηγαίνουμε φαντάροι
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ
νάβρω και καμιά δουλίτσα
άμα είναι δυνατό
Να μην τρέχω να φυλάω
και να γλύφω βουλευτές
να διοριστώ στο Δήμο
με δικές μου αρετές
Να περάσω εξετάσεις
και τα μόρια να φτάνουν
να μην ντρέπομαι στο μέλλον
που ραγιά παν να με κάνουν
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ
νάβρω και κανά κρεβάτι
άδειο μες το Λαϊκό
Να κοιτάνε οι γιατροί
την αρρώστια μου να γιάνουν
κι όχι μόνο φακελάκια
ειδ αλλιώς να με πεθάνουν
Φώτισέ τους για να δουν
οι αμυγδαλές πονάνε
κι όχι όλο εγχειρήσεις
και να βγάνουν ότι νάναι
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ
και στο δάνειο που πήρα
τέσσερα τοις εκατό
Τώρα έχει πάει δέκα
κι όλο ανεβαίνει ο τόκος
και οι τράπεζες με βλέπουν
σαν να είμαι σκέτος στόκος
Μέσα στην απελπισία
και στην πείνα μου με βρήκαν
κλειδωμένες είχα πόρτες
μα οι κλέφτες μέσα μπήκαν
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ
να μη βλέπω τα κανάλια
πούνε μέσα στο σκατό
Ο Κακαουνάκης μέγας
νταβατζής να μας το παίζει
κάπως κάνει πως μιλάει
και νομίζεις ότι χέζει
Κι ο Αυτιάς να γλύφει κόλους
και να σκύβει και τη μέση
αν υπήρχαν τώρα Τούρκοι
θα το φόραγε το φέσι
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ
να διαβάζω bloggerades
που θα γράφουν το σωστό
Που δεν γλύφουν τον καθένα
πούχει όνομα μεγάλο
και δεν γράφουν κάθε μέρα
να θυμίζουν παπαγάλο
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ
για να βλέπω στο σκοτάδι
μοναχά τον araxto!
araxtos & κρυφό bloggero-σχολειό
Κα-τα-πλη-κτι-κό! Μακάρι να'ταν αποκυήμα φαντασίας, αλλά δυστυχώς είναι αληθινό.
ReplyDeleteκαλο.πολυ ωραιο...
ReplyDelete€li, σ ευχαριστώ, εγώ, το 1821, το κρυφό σχολειό, η επανάσταση, μερικοί παπάδες, και η σημερινή πραγματικότητα.
ReplyDeleteonomatodosia, σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
ReplyDeleteΠέρασα από το blog σου και κατάλαβα ότι θα ξανάρθω, με πιο πολύ χρόνο, για να σε απολαύσω.
το έφαγε το σχόλιό μου το net? :-(
ReplyDeleteΤότε να το ξαναφήσω...
...
Φεγγαράκι μου λαμπρό
φέγγε μου να περπατώ
για να βλέπω στο σκοτάδι
μοναχά τον araxto!...
******** :-)
Αντιστασιακέ φεγγαροποιητή
ReplyDeletevista, σας ευχαριστούμε, εγώ και το φεγγαράκι...
ReplyDeleteγκοντό, μερσί μεγάλε.
ReplyDeleteΠαρακαλώ, αλλά γιατί το "σας";
ReplyDeleteΤόσο πολύ σεβασμό εμπνέω;
Τέλειο!
ReplyDeleteVista, εκτός από σεβασμό, εμπνέεις και θαυμασμό!
ReplyDeletean-lu, μ άρεσε η αναλυτική και εμπεριστατωμένη κριτική σου. :P
ReplyDeletetnx
οκ!ελα αραξε...
ReplyDeleteΕγώ αράζω...
ReplyDeleteΤο μυαλό μου φεύγει καμιά φορά
και το ψάχνω.
Φο-βε-ρό Αραχτούλη!
ReplyDelete:-))
tnx, rodia...
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete