4 Nov 2004

Σαν σήμερα…

Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας μεγάλος άνθρωπος, ένας μεγάλος ποιητής.
Και όταν λεω ποιητής δεν εννοώ να γράφει, ή μάλλον να προσπαθεί να γράψει κάτι.
Εννοώ να σκέφτεται.
Καλύτερα να το διατυπώσω έτσι:
Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας μεγάλος άνθρωπος που σκεφτότανε.
Προσπαθούσε να χαράξει δρόμους στο μυαλό του.
Προσπαθούσε (και προσπαθεί) να βρει τις αιτίες των πραγμάτων.
Και έμεινε στην προσπάθεια.
Δεν κατάλαβε τίποτα.
Όλοι οι υπόλοιποι (μα όλοι!) ήξεραν περισσότερα απ αυτόν.
Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας άνθρωπος που ενώ σκεφτότανε ποτέ δεν κατάφερε να βρει μια λύση σε τίποτα.
Σαν σήμερα γεννήθηκε ο ποιο χαζός άνθρωπος.
Όλα τα πράγματα στη ζωή του ερχότανε μόνα τους.
Και τα καλά και τα κακά.
Αυτός απλώς τα παρακολουθούσε.
Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας άνθρωπος που νόμιζε πως ζει.
(Εδώ έπρεπε να τελειώσει το γράψιμο αλλά είπαμε… χαζός , και θα συνεχίσει)…
4 Νοεμβρίου.
Γεννήθηκε ένας άνθρωπος που ήθελε.
Ήθελε πράγματα, αλλά δεν ήξερε πώς να τα καταφέρει.
Και όσα έρχονταν από μόνα τους έρχονταν λίγο πιο αργά ή λίγο πιο νωρίς.
Τίποτα στην ώρα του.
Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας άνθρωπος που χαιρόταν τη ζωή που νόμιζε πως ζούσε.
Και στεναχωριόταν για πράγματα που δεν ευθυνόταν αυτός.
Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας άνθρωπος που νόμισε πως γεννήθηκε.
(Και εδώ μπορούσε να τελειώσει)…
4 Νοεμβρίου. Ιστορική μέρα.
Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας άνθρωπος που τελικά κατάλαβε…
Κατάλαβε ότι δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Τίποτα δεν αξίζει.
Ότι έτσι κι αλλιώς μόνα τους έρχονται τα πράγματα.
Ότι τα λάθη που έκανε ήταν τα πιο σωστά μέχρι αποδείξεως του εναντίον.
Ότι ποτέ και κανένας δεν θα μπορέσει να αποδείξει ποιο είναι το σωστό.
Ότι έκανε σίγουρα ένα πράγμα σωστά.
Που δεν προσπάθησε ποτέ να "νουθετήσει" κάποιον. Κανέναν. Που άφησε τους άλλους ελεύθερους.
Να ρισκάρουν, να κάνουν λάθη.
Που είχε σαν αρχή ακριβώς αυτό:
"Τα σωστά είναι δικά τους, τα λάθη, αυτά είναι τα δικά μας".
Αυτό είναι το απόσταγμα της σκέψης του.
Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας μεγάλος άνθρωπος που δεν έκανε τόσο κακό στους άλλους όσο έκαναν όλοι οι "μεγάλοι" μέχρι τώρα.
Γιατί δεν τον "αναγνώρισαν" ποτέ.
Γιατί δεν το ήθελε αυτό.
Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας μεγάλος άνθρωπος που έκανε το μεγαλύτερο καλό στην ανθρωπότητα.
Δεν έκανε απολύτως τίποτα.
Γιατί ήξερε πως αυτό είναι το καλύτερο που μπορούσε να κάνει.
Σαν σήμερα γεννήθηκε ο araxtos!.

ΥΓ Μια μέρα ανάπαυλα πριν από την επόμενη μάχη.

20 comments:

  1. Να ζήσεις αραχτέ,
    και χρόνια πολλά
    να γράψεις σου εύχομαι
    ποιήματα καλά

    και αν βαρεθείς
    τα blog να γυρίζεις
    μακάρι να δεις
    τι σ' όλους χαρίζεις!

    (Κακό ποιήμα, καλή πρόθεση)

    ReplyDelete
  2. Anonymous4/11/04 14:17

    Χρόνια πολλά αραχτέ και ότι επιθυμείς.

    Λαθος...
    Επαναδιατύπωση...

    Χρόνια καλά αραχτέ!

    Γιώργος Ιορδάνου

    ReplyDelete
  3. Thanks arkoude...
    Πολύ καλό το ποιηματάκι σύμφωνα με τα δικά μου δεδομένα.

    araxtos

    ReplyDelete
  4. Ευχαριστώ Γιώργο…
    Μέσα είσαι!

    ReplyDelete
  5. Anonymous4/11/04 14:53

    Αραχτέ, χρόνια πολλά και όλο και καλύτερα ποιήματα εύχομαι! :-)

    varometro

    ReplyDelete
  6. Ευχαριστώ varometre,
    Νάσε καλά.
    Είμαι ευτυχής που σε γνώρισα, φαντάζομαι θα έχουμε την ευκαιρία να "διαφωνήσουμε" και πάλι. "Διαφωνώ" μόνο με άξιους να ξέρεις.

    ReplyDelete
  7. Anonymous4/11/04 15:21

    Καλά, πρώτη φορά είδα να καίγεται τόσο λιβάνι σε ανακοίνωση γεννέθλιας ημέρας!!!

    Χρόνια Πολλά μικρέ και ... καλά!

    ReplyDelete
  8. Anonymous4/11/04 15:21

    α, ναι!

    DiS

    ReplyDelete
  9. Anonyme (??)
    Ευχαριστώ για τις ευχές

    Σε πληροφορώ ότι πράγματι είμαι μικρός, δεν έχεις ακούσει που λένε "τι μικρός είναι ο κόσμος"?
    Έτσι και γω!

    Άν δεν είσαι η DiS θα της κάνω ιδιαίτερο σχόλιο.

    ReplyDelete
  10. OK DiS άργησα αλλά το κατάλαβα ότι είσαι εσύ.

    Και όταν έλεγα "άξιους" μη νομίσεις ότι δεν θα πολεμήσουμε εμείς για το βραβείο μέχρις εσχάτων!

    ReplyDelete
  11. Χρόνια αραχτά και ποιητικά, φίλτατε!
    (Αυτά πάνε μαζί... :P)

    ReplyDelete
  12. titania Ευχαριστώ πολύ!!!
    (Τα θαυμαστικά εννοούν το ίδιο-μέχρι το άπειρο)!

    ReplyDelete
  13. Tafline Ευχαριστώ, επίσης συνάδελφε!
    (δώστου θάρρος του χωριάτη)...
    Να ξέρεις πάντως ότι σε παρακολουθώ, ακόμα έμαθα και την προέλευση του nick σου!

    ReplyDelete
  14. χρόνια και πολλά και καλά!
    :)

    ReplyDelete
  15. eve σ ευχαριστώ,
    πολύ ευγενικό εκ μέρους σου!

    ReplyDelete
  16. Με χαρά μου δηλώνω στον παλιό -σαν το παλιό καλό κρασί- φίλο και μέντορα των παιδικών μου χρόνων Αραχτό......ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

    Ψέματα, μόλις πρωτοπάτησα το πόδι μου στο blog του και ούτε που τον ξέρω. Είμαι νέος blogger και θα τον επισκέπτομαι πιο συχνά.

    ReplyDelete
  17. Angele Ευχαριστώ πολύ φιλαράκι!
    Νάρχεσε να τα λέμε καμια φορά, καλά θα περάσουμε!

    ReplyDelete
  18. Α ς είναι Χ
    Ρ όδινα & Ρ Κ
    Α νώδυνα τα Ο Α
    Χ ρόνια Ν Λ
    Τ α Ι Α
    Ε πόμενα Α

    Υ.Γ. Άργησα μια μέρα το ξέρω...sorry!!!

    ReplyDelete
  19. (Αλλιώς έπρεπε να βγει.. ας εκτιμηθεί τουλάχιστον η προσπάθεια..!!)

    ReplyDelete
  20. occhiata…
    Είπα και γω…
    Αν και έλαβα πολλές ευχές, πέραν του αναμενομένου
    ΄Ελειπε μια
    Ευχαριστώ για τις ευχές και για την πρωτοτυπία.

    ReplyDelete