Μετά το φαγοπότι πήγανε εκδρομή 4 μέτρα από τη σπηλιά, στο μεγάλο δέντρο για να χωνέψουνε και να ακούσουνε το μάγο.-Λοιπόν, καθήστε όπως είσαστε και θα φωνάζω έναν έναν να μου κάνει ερωτήσεις.
Όχι βλακείες για τον καιρό και τέτοια, θέλω σοβαρές ερωτήσεις.
Ταρζάν, η σειρά σου
-Μάγε, γιατί μερικές φορές είμαι καλά και άλλες όχι?
Χωρίς κανένα σοβαρό λόγο, αλλάζει η διάθεσή μου
-Κοίτα αγαπητέ Ταρζάν. Παίζουν ρόλο τα πάντα στη διάθεσή μας.
Όπως ξέρεις το φεγγάρι επηρεάζει τους ανθρώπους. Όπως και τα άστρα, όπως και πολλά άλλα που δεν τα γνωρίζουμε.
-Οι άλλοι παίζουν ρόλο?
-Βέβαια, η αρνητική διάθεση των άλλων είναι σημαντικός παράγοντας.
Πάμε τώρα στη Τζέην
-Μάγε ισχύουν ακόμα οι 10 εντολές?
-Έχεις προσέξει Τζέην, ότι τις λένε «εντολές» και όχι «διαταγές» ας πούμε?
-Ναι
-Δεν είναι τυχαίο, είναι κάτι σαν «επιθυμία» του Θεού και όχι σαν διαταγή του.
Τώρα αν εσύ δεν θες να εκπληρώνεις τις επιθυμίες του είναι δικό σου θέμα.
-Ναι, αλλά ο Θεός δεν ήρθε σε μένα να μου ζητήσει κάτι, σε κάποιον άλλον το είπε, εγώ γιατί θα πρέπει να ακολουθώ ότι λέει ο Θεός σε οποιονδήποτε?
-Σωστά Τζέην, τότε υπήρχαν ιδιαίτεροι λόγοι για να ακολουθούν όλοι ένα «σύνταγμα» ας πουμε. Τώρα δεν υπάρχουν οι ίδιοι λόγοι, και το κάθε κράτος έχει το δικό του σύνταγμα. Βέβαια έχουν παραμείνει οι εντολές σαν ένα πλαίσιο που περίπου κινούνται όλοι.
-Να τις ακολουθώ ή όχι?
-Τις ακολουθούσες μέχρι τώρα?
-Σχεδόν όχι
-Σχεδόν ακολούθα τες.
Πάμε στον Γκαούρ
-Μάγε, είσαι μάγος, σοφός, δάσκαλος? τι είσαι τελικά?
-Είμαι 3 σε ένα...και άλλα πολλά...
-Δεν με κάλυψες στην ερώτηση του φίλου μου του Ταρζάν...αν ένας βλάκας ας υποθέσουμε μου πει μια κοτσάνα πρωΐ-πρωΐ και μου χαλάσει την ημέρα τι πρέπει να κάνω εγώ?
-Οι κουβέντες δεν σε επηρεάζουνε παρά μόνο όσο τους το επιτρέπεις
-Άρα δεν σε επηρεάζουνε οι «άλλοι» που είπες προηγουμένως.
-Μίλησα για αρνητική ενέργεια
-Και τι κάνουμε σ αυτή την περίπτωση?
-Τους αποφεύγεις
Πάμε στον Ποκοπίκο
-Μάγε, πρέπει να πάω φαντάρος? να έχω ένα όπλο? και κάποια στιγμή να σκοτώσω κάποιον?
-Πόλεμος πατήρ πάντων
-Και η ειρήνη?
-Παραμύθια της Χαλιμάς
-Δηλαδή δεν υπάρχει ειρήνη?
-Η ειρήνη είναι το διάλειμμα μεταξύ 2 πολέμων
-Δηλαδή, να μην αγωνίζομαι για την ειρήνη?
-Η λέξη «αγωνίζομαι» εμπεριέχει πόλεμο
-Ας το πούμε αλλιώς, να μη «θέλω την ειρήνη?
-Να τη θέλεις, μέχρι να σου κηρύξει κάποιος τον πόλεμο.
Πάμε τώρα στη Χουχού
-Μάγε, το σεξ είναι αμαρτία?
-Ξέρεις πως έρχονται τα παιδιά?
-Τόμαθα
-Ε, τότε, πως μπορεί το σεξ να είναι αμαρτία?
-Ναι, αλλά στο σχολείο, στην εκκλησία, μου λένε ότι είναι αμαρτία.
-Και τι θες να τους κάνω μήνυση?
-Θέλω να το ξεκαθαρίσω
-Είπαμε δεν είναι αμαρτία. Έχεις φίλο?
-Ναι αλλά δεν του κάθομαι. Πρέπει δηλαδή να το κάνουμε?
-Εσύ τι θέλεις?
-Ούτε που ξέρω
-Αμαρτία είναι να πιάσεις κανα παιδί και να το ρίξεις, αμαρτία είναι να μην τον αγαπάς ή να μη σε αγαπάει, αμαρτία είναι να εκμεταλλεύεται ο ένας τον άλλον.
Λοιπόν, πάω να ρίξω κανα υπνάκο στη σπηλιά μου, ευχαριστώ για τη μάσα, και εδώ είμαστε, τα ξαναλέμε
-Γειά σου μάγε
-Γειά σου μάγε
-Γειά σου μάγε
-Γειά σου μάγε
-Γειά σου μάγε
Εν τω μεταξύ ο Ποκοπίκο ήταν πυρ και μανία με τη Χουχού όπως καταλάβατε όλοι (ή σχεδόν όλοι) αγαπητοί αναγνώστες...
Συνεχίζεται
φίλε Αραχτέ ένα περίεργο πράγμα. Όπως θα έχεις καταλάβει σου έχω μια σχετική μπλογκοαδυναμία, εξάλλου δεν γνωρίζεις κάθε μέρα ποιητές έτσι δεν είναι; Διαβάζω τα ποιήματα σου και τώρα διαβάζω και την ιστορία σου με τον Ποκοπίκο. Λοιπόν, σε μια προσπάθεια να την ψηλοαναλύσω (διότι όπως θα έχεις καταλάβει μου αρέσει να αναλύω) προσπαθώ να σε καταλάβω ακόμα περισσότερο. Διαβάζω παλιότερα σου πόστ. Πολύ παλιά ποστ...και βρίσκω αυτό:
ReplyDeleteΝομίζω πως ήρθε ο καιρός να σας συστηθώ....
-Από δω...εγώ...
-Χαίρω πολύ...Αραχτός.
-Τι δουλειά κάνετε κύριε Αραχτέ?
-Αν μου επιτρέπετε θα το κρατήσω μυστικό
-Πόσον ετών είστε κ. Αραχτέ?
-Με την αδειά σας δεν θα σας το πω
-Τι φάτσα έχετε κ. Αραχτέ?
-Καλή κατά την -αντικειμενική- γνώμη μου, έχω πάρει από τη μάνα μου.
-Τι μουσική ακούτε κ. Αραχτέ?-Δεν είναι μυστικό...αλλά...ακούω ότι πέσει στ αυτιά μου, έτσι απλά.
-Έχετε κάποιο χόμπυ?
-Άλλη ερώτηση
-Ζώδιο?
-Το κανονικό μου είναι σκορπιός
-Συνήθως τι διαβάζετε?
-Τώρα τελευταία μόνο λογαριασμούς
-Αν δεν είσαστε αυτό που είστε τι θα θέλατε να είστε?
-Μ αρέσει να είμαι αυτό που δεν είμαι...άρα θα ήθελα να είμαι αυτό που είμαι.
-Τι γνώμη έχετε για τους πολιτικούς?
-Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή.
-Για τους Δικηγόρους?
-Νόμιμοι απατεώνες.
-Για την επανάσταση του ΄21?
-Έγινε η αρχή μιας επανάστασης ...να δούμε πότε θα τελειώσει.
-Για το ΚΚΕ?
-Νταβατζήδες(!!) των εργαζομένων
-Για τους Νταβατζήδες γενικότερα?
-Εκδότες (εκδίδω μια εφημερίδα...εκδίδομαι...(πεζοδρόμιο) Γενικά αυτοί που εκδίδουν
-Για το διαδύκτιο?
-Το δί(χ)τυ της αράχνης..εύκολα μπένεις , δύσκολα βγένεις.
-Για το χρόνο?
-Καλά που μου το θύμησες....δεν έχω άλον
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)
Την συνέχεια όμως της συνέντευξης- γνωριμίας δεν την βρήκα αλλού..κάνω λάθος;
Γράφεις τόσο καιρό και ενώ έχεις αναφερθεί σε προσωπικές καταστάσεις δεν έχεις αναφέρει ποτέ κάτι ειδικότερο. Τοοοοοσο καιρό το έχεις διατηρήσει αυτό το στοιχείο στο μπλογκ σου απόλυτα!! Αξιοθαύμαστο θα έλεγα!!
Σόρυ που σου γράφω την σκέψη μου αυτή, επειδή θεωρώ οτι ίσως το παραέκανα σταματάω. Δεν με παρεξηγείς εμένα έτσι δεν είναι;
Μην ξεχνάς είμαι Μπλο(γ)καρισμένη!!!Οπότε έχω άφεση αμαρτιών!!
Αγαπητή Bologarismeni, με συγκινεί το ενδιαφέρον σου (ξεκαθάρισες ότι είναι ποιητικό)! και θα ήθελα να σε πληροφορήσω ότι όχι μόνον δεν σε παρεξηγώ αλλά απεναντίας σε χαίρομαι και σε διαβάζω 2 και 3 φορές για να διατηρήσω όσο μπορώ το "άρωμα της απλότητας" και της αμεσότητας που πάντα (με την άδειά σου)βρίσκω στα γραπτά σου.
ReplyDeleteΌσον αφορά την ουσία, δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος, εκτός (διερωτώμαι και γω) αν είναι παρενέργεια των (αδίκων) επιθέσεων που έχω δεχθεί παλαιότερα (θα διάβασες τους Τρωικούς πολέμους που έχω αντιμετωπίσει)
φιλικά
araxtos
ΥΓ Είναι το 2ο σχόλιο που στέλνω, Αν υπάρχει και το άλλο, δεν πειράζει αλλά εγώ δεν το βλέπω.