Ο araxtos στη ζούγκλα

---

Ο Ταρζάν είχε ξυπνήσει από τις 6 το πρωϊ και μάζευε φρούτα ανεβασμένος στα δέντρα (με τη βοήθεια της Τσίτας βέβαια)....
Η Τζέην «σάρωνε» την αυλή μαζεύοντας και το τελευταίο φύλλο από κάτω...
Η Χουχού ξεσκόνιζε τις κουρτίνες και τα έπιπλα
Ο Γκαούρ (επέστρεψε κι αυτός από τις διακοπές του Πάσχα) βγήκε για κυνήγι από τα άγρια χαράματα....
Μόλις ξύπνησε ο Ποκοπίκο από τη φασαρία και από το χαμό...
-Ρε παιδιά, κάντε λίγο ησυχία....πρωί πρωί...τι πάθατε?
-Δεν τάμαθες Ποκοπίκο τα νέα?
-Τι έγινε Χουχού και χαλάει ο κόσμος?
-Δεν έμαθες ποιος έρχεται?
-Όχι
-Δεν έμαθες ποιον περιμένουμε στη ζούγκλα?
-Όχι
-Ποκοπίκο είσαι καθυστερημένο?
-Όχι
-Τι όχι ρε βλάκα? τρέχα να φέρεις κανά γλυκό από τη γειτόνισσα την κυρά Μαρία
-Όχι
-Άντε ξύπνα Ποκοπίκο....έρχεται......
-Ποιος έρχεται τελικά? θα μου πείτε και μένα? Τζέην...ποιος έρχεται?
-Ποκοπίκο, άσε τα πολλά λόγια και ετοιμάσου, κάνε κανα μπάνιο, βάλε κανα καινούργιο πουκάμισο, φτιάξου λίγο.....έρχεται!
-Ρε παιδιά, μουρλαθήκατε τελείως? ποιος έρχεται και κάνετε τόση φασαρία? Ούτε ο Μάγος να ήταν! Χουχού, λέγε ποιος έρχεται γιατί θα σε βαρέσω
-Ά να χαθείς ζώον που θα μας δείρεις κι όλας, τώρα που θα έρθει να σε ταχτοποιήσω εγώ
Είδε κι απόειδε ο Ποκοπίκο ότι δεν υπήρχε περίπτωση να του πουν και αναγκάσθηκε να τηλεφωνήσει στον Ταρζάν
-Έλα Ταρζάν καλέ μου φίλε καλημέρα...
-Ποιος είναι? ποιος είναι? δεν ακούω καλά...δεν έχω σήμα.....εμπρός εμπρός......
Σαν κάτι να άκουσε ο Ποκοπίκο, ένα βαρύ γδούπο...σαν να έπεσε καμιά καρύδα από το δέντρο....
-Εμπρός, εμπρός...Ταρζάν με ακούς?...εμπρος...
-Ε...ε...έλα Ποκοπίκο....έπεσα από το δέντρο...
-Δεν ξέρεις ότι απαγορεύεται να μιλάς στο κινητό όταν είσαι πάνω σε δέντρο Ταρζάν?
-Και τι ήθελες να κάνω ρε Ποκοπίκο? αφου χτύπαγε το...σκασμένο...τι θέλεις τέλος πάντων και με πέρνεις?
Ταρζάν έρχεται κάποιος σήμερα?
-Ναι έρχεται....δεν τόμαθες?
-Ποιος? ποιος? ποιος? ο Ποκοπίκο ήταν στα πρόθυρα ιστερίας....
-Ο araxtos έρχεται Ποκοπίκο....ο araxtos.....έλα δεν α ακούω..Ποκοπίκο? τι έπαθες?
Ο Ποκοπίκο είχε πέσει κάτω λιπόθυμος...το μόνο που πρόλαβε να ψελίσει ήταν.... «ο araxtos....έρχεται ο araxtos...»....
-Ποκοπίκο? είσαι ζωντανός?
Όταν συνήλθε ο ήρωάς μας έφυγε τρέχοντας και πήγε στο δωμάτιό του, στο δωμάτιο της σπηλιάς και έψαχνε...έψαχνε να βρει κάτι ποιήματα που είχε καταχωνιάσει να μην τα δει η Χουχού και τον κοροιδεύει...
-Χουχού....έρχεται ο araxtos...ο μεγαλύτερος ποιητής της ζούγκλας....
-Το ξέρω ρε βλαμένο
-Χαμός...χαμός.....έρχεται ο araxtos στη ζούγκλα......
Η ιστερία του Ποκοπίκο είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις....έτρεχε από δω και από κει αλλόφρον.
-Και τι ώρα έρχεται Χουχού? ποιος θα μου πει τι ώρα έρχεται ο μεγάλος ποιητής?
-Σκάσε πια Ποκοπίκο...αύριο θάρθει και θα μείνει 3 μέρες να ξεκουραστεί ο άνθρωπος...μην τρελαθείς τελείως...και πούσε....μην του δείξεις αυτές τις βλακείες που έχεις γράψει γιατί θα γίνουμε ρεζίλι...
Ήταν φανερό πως είχε διαβάσει τα ποιήματά του η Χουχού...αλλά τώρα δεν τον ένοιαζε και πολύ ...τώρα....έρχεται ο ποιητής εκεί...στη ζούγκλα και θα του τα δείξει να του πει τη γνώμη του...
-Τι εννοείς να ξεκουραστεί? απ ότι ξέρω ο araxtos δεν κουράζεται ποτέ, όλο ξάπλα είναι...
-Ναι, θέλει να ξεκουραστεί από την ξάπλα, θα σου δώσει λογαριασμό? άσε που είναι και κούκλος ο άτιμος....άσε με Ποκοπίκο και θέλω να πάω να βάλω τα καλύτερα ρούχα που έχω....θα με δει ο ομορφάντρας ο araxtos και που ξέρεις....
-Τι εννοείς παλιο γκαμήλα? ότι μπορεί να του αρέσεις?
-Που ξέρεις...
-Αν είναι δυνατόν να αρέσεις στον araxto ρε φρόκολο...
-Θα βάλω και κραγιόν, απ αυτό που έβγαλα από τα μούρα...
-Δεν πα να βάλεις ότι θες...ο araxtos δεν θα σου δώσει σημασία...αυτός είναι άνθρωπος του πνεύματος, παλιοκαρακάξα.

Συνεχίζεται