"Με την τύφλα στα μάτια"

.


Αν ζούσα μια δεύτερη φορά, θα ήμουν τέλειος.
Αν όχι τέλειος, τουλάχιστον πολύ καλύτερος απ ότι είμαι τώρα.
Και αυτό γιατί....

Γιατί τώρα ξέρω!

Μια δεύτερη φορά δεν θα ήταν δίκαιο?
Αφού την πρώτη όλο βλακείες κάνουμε.
Και μη νομίσεις ότι δεν κάνεις εσύ.

Θες να παίξεις ας πούμε στο Θέατρο.
Θα κάνεις πρόβες κύριε!
Θέλεις να παίξεις μπάλα.
Θα κάνεις προπονήσεις μεγάλε!
Θες να τραγουδήσεις...
Πως θα πας?
Έτσι! χωρίς 5 πρόβες? Ποιος το κάνει αυτό?
Κανένας.

Γιατί λοιπόν να ζούμε με τη μία?
Μέχρι να κάνεις τις μαλακίες σου (και λίγα λέω) μέχρι να στο πούνε ότι έκανες μαλακίες ή να το καταλάβεις μόνος σου (δύσκολο αυτό) και...
Μέχρι να τις διορθώσεις – που δεν διορθώνονται – Πάει...
Πέρασε η ζωή και πάμε γι άλλα.
Δεν έχεις ακούσει που λένε...
«Πότε κι όλλας πέρασε ο καιρός»? «Πότε πέρασαν τα χρόνια»?
Ξέρετε γιατί δεν το κατάλαβαν?
Γιατί ασχολιόντουσαν με τις μαλακίες που έκαναν.

Δεν το έχεις προσέξει και συ?
Κάθε φορά που κάνεις χαζομάρα ή μαλακία ή ηλιθιότητα που στην ουσία είναι το ίδιο και το αυτό...κάθε φορά λοιπόν, αρκεί 1΄ να την κάνεις και μετά θες 4 μέρες να τη δικαιολογήσεις, 12 μέρες να την ξεχάσεις και 7 χρόνια να την «λησμονήσεις»
Και μετά από τα 7 χρόνια τι ανακαλύπτεις?
Ότι την θυμούνται οι άλλοι!
Και όλα αυτά έγιναν σε 1΄ λεπτό.

Αφού λοιπόν ζούμε μία φορά και μόνο και αυτή απροετοίμαστοι, γι αυτό λέω και γω.
Δεν θάπρεπε αυτοί που είναι μεγαλύτεροι να μας διδάσκουν? δηλαδή να μας προετοιμάζουν.
Γιατί να μας λένε για τον Καραϊσκάκη και για τον Ζαΐμη, τον Πετιμεζά και να μη μας λένε κάτι χρήσιμο?
Πχ για το που να βάζουμε το πουλί μας?
Και πως να το βάζουμε?
Και πως να το βγάζουμε χωρίς να έχουμε καταδικάσει την κοπέλα σε ψυχοφθόρα έκτρωση?
Ή εμάς σε υποψήφιους γαμπρούς (ακόμα χειρότερο)!!

Θα μου πεις η Ιστορία. Το Έθνος. Η πατρίδα.
Εντάξει. Να μάθουμε για την πατρίδα.
Αλλά γιατί να τα μάθουμε? για να τη «βγούμε» στους Τούρκους?
Ή για να μην ξανακάνουμε σαν Έθνος πλέον άλλα λάθη?
Και αν είναι για το δεύτερο, τότε ας μας πούνε την αλήθεια.
Όλη την αλήθεια.
Να μας πούνε, για τότε, όχι ότι θα πουν μετά από 200 χρόνια στα εγγόνια μας.

Τότε θα τους πουν ότι κερδίσαμε τους Αμερικάνους στο μπάσκετ αλλά θα ξεχάσουν να τους πουν ότι χάσαμε από τους Ισπανούς.
Θα το διαγράψουν από την Ιστορική τους μνήμη.
Και άμα τύχει πάλι καμιά Ισπανία, πάλι θα χάσουν τα εγγόνια μας.
Και ξέρετε πόσες Ισπανίες έχουν ξεχάσει να μας πουν?

*

Μια και τόφερε η κουβέντα...
Τι πάει να πει «είσαστε πρώτοι στην καρδιά μας»?
Το σύνθημα για την Εθνική μπάσκετ στην επιστροφή.
Μαλακιζόμαστε σαν Έθνος?
Και γω λέω ότι γαμάω τη Λίτσα (εκείνη την ξανθιά, την κόρη του Μήτσου του Ζαχαροπλάστη) και τραβάω μια ξεγυρισμένη μαλακία! Το ίδιο είναι?










araxtos & τύφλα