«Συγκεντρώσου»

.


-Araxte, να συγκεντρώνεσαι, μου έλεγαν θυμάμαι, όταν ήμουνα μικρός.

Να μη χαζεύω δηλαδή.
Να συγκεντρώνομαι σε ό,τι κάνω.
Αυτό το θυμάμαι και πολύ καλά μάλιστα.

Σιγά, σιγά, έμαθα να συγκεντρώνομαι σε ότι κάνω και να μη χαζεύω.
Μέχρι που έφτασα στο σημείο να παρασυγκεντρώνομαι.
Βλέπω στην TV ποδόσφαιρο, και λες και είμαι μέσα στο γήπεδο!
Βλέπω κανα έργο, και ανακαλύπτω τον δολοφόνο πριν τον ανακαλύψει ο σκηνοθέτης!
Μπαίνω στο blog να γράψω κάτι και είναι σαν να μιλάω με τους άλλους.
Μου μιλάς, και σ ακούω σαν να μην υπάρχει κανένας άλλος στον κόσμο.

Αλλά, έχω πρόβλημα.

Ποιο είναι το πρόβλημα?

Ακριβώς, αυτή η «συγκέντρωση»
Τι είναι αυτό ρε συ...
Τι έχω πάθει?

Σαν καλό παιδί που άκουγα τους μεγαλύτερους (το τι βλακείες λένε....) όχι μόνο συγκεντρώνομαι, αλλά και αφοσιώνομαι.
Γίνομαι ένα με το πρόβλημα.

Για να καταλάβετε καλύτερα, σας λέω το εξής.
Γράφω ένα μυθιστόρημα.
Και έχω γίνει ένα με τους ήρωες.
Μου μιλάνε και τους ακούω.
Έχω μπει και γω μέσα στο στόρι και άντε να βγω τώρα.
Για την ακρίβεια βγήκα.
Έγραψα μερικά «επεισόδια» αλλά έπρεπε να «βγω» από κει μέσα.
Και όχι τίποτ άλλο δηλαδή, αλλά, να, οι δουλειές.
Τι θα γίνει δηλαδή στο τέλος?
Σκέφτηκα.
Και την «κοπάνισα» με ελαφρά.
Τώρα θέλω να ξαναμπώ, να συνεχίσω το γράψιμο, αλλά φοβάμαι. Φοβάμαι πως θα μου είναι δύσκολο να βγω πάλι από κει.
Και το άσχημο είναι ότι το διαφήμιζα κι όλας.

Δεν ξέρω τι να κάνω.
Ή μάλλον ξέρω.
Να αφοσιωθώ σε «χρήσιμα» πράματα.
Σε καθημερινά.

Αλλά και η καθημερινότητα με «συναρπάζει» και στο τέλος κολλάω και εκεί.

Καμιά φορά, σκέφτομαι, ότι υπάρχουν άνθρωποι που πλήττουν!
Αν είναι δυνατόν!
Πως διάολο τα καταφέρνουν και πλήττουν?
Εμένα δεν μου φτάνει η μέρα με τίποτα.
Θα ήθελα να έχει 50 ώρες.
Και ο χρόνος 8000 μέρες.
Και να ζούμε 3.000 χρόνια.
Για να καταφέρω να κάνω αυτά που θέλω.

Ας είναι.
Παρασυγκεντρώθηκα με το ποστ, με την επικοινωνία μαζί σας.
Σας φιλώ γλυκά στο μάγουλο (τα κορίτσια μόνο) και αποσύρομαι.
Όσο για το μυθιστόρημα να περιμένετε λίγο.
Πρώτα θα ρίξω τα ρεβίθια στο δρόμο μου, για να μπορώ να βγω, και μετά θα συνεχίσω.




araxtos & συγκέντρωση