Μίσος & κόμπλεξ

.


Τι τον κινεί τον άνθρωπο?
Τι τον κάνει να αναρριχάται , να σκαρφαλώνει και να διεκδικεί καρέκλες?
Και να τις αρπάζει σαν αρπαχτικό.
Και να κάθεται χωρίς να σκέφτεται καν ότι κάποια μέρα θα τις αφήσει.

Τι τον κάνει να πιάνει τις πρώτες θέσεις στα κανάλια και να μας ζαλίζει με τις κουταμάρες του?
Να κάνει λεφτά για να φάνε και οι κότες του?

Το μίσος.
Το μίσος και τα κόμπλεξ.

Τι τον κάνει να θέλει να διαλύσει και το δικό σου σπίτι όπως το δικό του?
Να την πέφτει στη γυναίκα σου ή στον άντρα σου οι γυναίκες?
Να σε «καρφώνει» στον προϊστάμενο για να χάσεις τη δουλειά σου?

Το μίσος.
Και τα κόμπλεξ.

Τι τον κάνει να επαίρεται για το καινούργιο του αμάξι?
Για το μεγάλο του διαμέρισμα?
Για τις καταθέσεις του στην τράπεζα?

Το μίσος για τους άλλους ανθρώπους.
Και τα κόμπλεξ από τις σφαλιάρες που έχει φάει στη ζωή του.

Το μίσος και τα κόμπλεξ κινούν την ανθρωπότητα.
Αυτά έφτιαξαν Ακροπόλεις.
Αυτά χτίσανε καινούργια σπίτια.
Αυτά είναι η αφορμή και η αιτία για τον πολιτισμό μας.
Και ο πολιτισμός μας εκεί στέκεται, σ αυτές τις δυό κολόνες.

Στο μίσος.
Και στα κόμπλεξ.

Και έρχεσαι εσύ, με το κινητό στο χέρι, να διαμαρτύρεσαι.
Γιατί σε άφησαν απ έξω.

Μάθε πρώτα να μισείς.
Μάθε να έχεις κόμπλεξ.
ή
Πέτα το κινητό.
Και ανέβα σε κανα βουνό να κοιτάς τα σύννεφα.
Γιατί δεν σου ανήκει αυτός ο κόσμος.
Ούτε και συ ανήκεις σ αυτόν.

Αυτός είναι φτιαγμένος από αυτά τα δύο υλικά.






araxtos πολιτισμένος