«Το κράτος ενδιαφέρεται για τη ζωή μας».
«Για να μην τρακάρουμε».
«Και όταν τρακάρουμε να μην σκοτωνόμαστε».
Το πιστεύετε?
Εγώ όχι!
Δεν το πιστεύω με τίποτα.
Και να με συγχωρούν οι κυβερνώντες.
Γιατί, πως ξαφνικά, εδώ και μια βδομάδα, το κράτος άρχισε να ενδιαφέρεται για μας?
Πριν δεν ενδιαφερόταν?
Και αν όχι γιατί δεν ενδιαφερόταν?
«Είναι εισπρακτικό το μέτρο»
Ναι, είναι ΚΑΙ εισπρακτικό.
Αλλά είναι και κάτι άλλο.
Είναι ΚΑΙ ένα κρατικό ενδιαφέρον για τις ασφα-ληστικές εταιρίες που τελευταία «χάνουνε κέρδη» λόγω αποζημιώσεων.
Αλλά είναι ΚΑΙ κάτι άλλο.
Είναι ότι το κράτος μας βλέπει με οικονομικά κριτήρια. (Πάντα)
Και δεν το συμφέρει να τραυματιζόμαστε.
Αν και το να σκοτωνόμαστε το συμφέρει περισσότερο από τον τραυματισμό.
Γιατί μια ζωή θα (είναι αναγκασμένο) να περιθάλπει τον ανάπηρο και να του δίνει και σύνταξη.
Τα έβαλε λοιπόν κάτω και είπε:
«Δεν με συμφέρει»!
Γιατί πριν δεν τόκανε?
Γιατί τώρα είναι «υποχρεωμένο» βάσει των «οδηγιών» της Ευρώπης να συμπεριφέρεται καλύτερα στον πολίτη.
Δηλαδή να δίνει εφ όρου ζωής σύνταξη.
Εξ ου και το ενδιαφέρον του κράτους μας.
Είναι θέμα «συμφέροντος» λοιπόν.
Θα μου πεις, να και μια περίπτωση που συμπίπτει το συμφέρον του κράτους με το δικό μας.
Γιατί σε άλλες περιπτώσεις (πχ κάπνισμα) δεν συμπίπτει.
Οι φόροι που εισπράττει είναι περισσότεροι από τη «ζημιά»
Γι αυτό και δεν το «ενδιαφέρει» και πολύ.
Όταν, κάποια στιγμή, ανακαλύψει ότι η «ζημιά» είναι μεγαλύτερη από τους φόρους, θα λυσσάξει εναντίον του καπνίσματος.
Βλέπεις. με το τσιγάρο δεν έχει (μέχρι στιγμής) διαπιστωθεί ότι προκαλεί αναπηρίες, παρά μόνο θανάτους, οπότε....
Γεια σου κράτος αθάνατο.
araxtos & τα καλά και συμφέροντα
Ειναι παρανομο να υπαρχει προστιμο μεγαλύτερο απο το βασικο μισθο...
ReplyDeleteΈνα κράτος παράνομο λοιπόν...
ReplyDeleteΚαι δεν είναι η μόνη του παρανομία.
Καρκίνο καπετάνιε...
ReplyDeleteΤο κάπνισμα προκαλεί καρκίνο, που έχει πολύ περισσότερα έξοδα απο ότι η αναπηρία.
Αλλά με δύο σημαντικές διαφορές:
Πρώτον, μας συμφέρει οι συμπολίτες μας να είναι διαρκώς ...ναρκωμένοι, γιατι με αυτά που βλέπουν(;) θα είχαν βγει στους δρόμους προ πολλού έτσι και ήταν άκαπνοι, και
δεύτερον, κάθε τσιγάρο που κάνεις, πληρώνεις τρελά λεφτά σε φόρους - άρα ξεπληρώνεις ένα μέρος των εξόδων νοσηλείας σου.
Άσε που αρκετοί πάνε και σκοτώνονται στους δρόμους πριν τους σκάσει ο καρκίνος, και καθαρίζεις (ως κράτος) στο τσεπάκι τα κέρδη απο τους φόρους του τσιγάρου...
Πρόσεξε arkoude...
ReplyDeleteΤο θέμα είναι ότι το κράτος δεν ενδιαφέρεται για μας.
Για τους πολίτες του.
Αυτή είναι σημαντικό να το ξέρουμε.
Μας βλέπει σαν νούμερα, σαν αριθμούς, σαν κέρδη και ζημίες.
Η λογική του (στην καλύτερη περίπτωση) είναι ότι ενδιαφέρεται για το καλό των πολλών.
Αφού, σου λέει, έχουμε ανάγκη από λεφτά, θυσιάζουμε και μερικούς.
Μερικές χιλιάδες.
Δεν ιδρώνει το αυτί του σ αυτά.
Πως κάνανε (και κάνουνε) όλοι οι στρατηγοί σε (όλους) τους πολέμους...
Θυσιάζουνε ένα κομμάτι από το στρατό τους για να γλιτώσουνε τους πολλούς.
Αυτό κάνει και το κράτος.
Το Θέμα είναι να μην είναι κανείς «εθελοντής» στην πρώτη γραμμή.
Όπως οι καπνιστές.
Και στην προκειμένη περίπτωση δεν τους (μας) κάνουν τουλάχιστον ένα άγαλμα!
Αντιθέτως μας κατηγορούν κι όλλας!
Και δεν ξέρουν ότι αν δεν είμαστε εμείς, θα έβρισκε τρόπο (κοτζαμ κράτος) να θυσιάσει κάποιους άλλους!
Αυτά σκέφτομαι και θέλω να κόψω το τσιγάρο.
Όχι γιατί βλάπτει...
Αλλά ούτε ένα άγαλμα.....
Ούτε ένα μπράβο...
Πάντα τα καλά, τα συμφέροντα και τα "λεπτά" αισθήματα ;-)
ReplyDelete