2 Jul 2007

ΜΣΑ 4

ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΛΙΑ

Τραβάς λοιπόν, κατά θάλασσα μεριά.
Να έχεις υπ όψη σου ότι «αυτή ξέρει»
Ξέρει τι πρόκειται να συμβεί και είναι προετοιμασμένη.
Δεν μιλάς λοιπόν σε κάποια ανυποψίαστη που θα τις έρθει «ταμπλάς» με την πρώτη σου «ερωτική» κίνηση.
Αν δεν ήξερε ή αν δεν ήθελε, δεν θα «ακύρωνε» το ραντεβού με τη «φίλη» της.
Θα σου έλεγε: «να το κανονίσουμε μια άλλη φορά» και θα τελείωνε εκεί το θέμα.

Έτσι έχουν τα πράματα.

Γι αυτό...τραβάς κατά θάλασσα μεριά.
Δεν θα πας στο Καλαμάκι, ούτε ση Βουλιαγμένη.
Θα πας πιο μακριά, κατά το Σούνιο.
Θα βρεις ένα ερημικό μέρος και θα σταματήσεις για ένα ...τσιγάρο...
Θα παρακολουθήσεις μια μικρή νευρικότητα της μικράς.
Δεν είναι τίποτα, μην ανησυχείς. Πάντα έτσι συμβαίνει.
Το «τιμόνι» πλέον το πήρες εσύ.
Θα μεσολαβήσει ένα διάστημα σιωπής που κι αυτό μην σε ανησυχεί καθόλου.
Αυτό που θα πρέπει να ξέρεις εσύ, είναι ότι...
Ότι κίνηση και αν κάνεις, θα πρέπει να μην μείνει στη «μέση»
Αλλιώς ...μην την κάνεις καθόλου.


Η κίνηση που θα κάνεις θα είναι να της πιάσεις το χεράκι (όχι πολύ απαλά αλλά ούτε και σαν να δίνεις χειραψία στον Πολύδωρα)
Θα σκύψεις λίγο προς το μέρος της και θα την φιλήσεις στο στόμα.
Αυτή θα ανταποκριθεί. (και να μην ανταποκριθεί δεν τρέχει τίποτα, θα συνεχίσεις)
Δεν θα βγεις από το αυτοκίνητο, ότι είναι να γίνει θα γίνει εκεί μέσα. (ακόμα και αν έχεις την επιθυμία να πετάξεις πετραδάκια στη θάλασσα.)
Όταν δεις και κάνει την παραμικρή κίνηση προς το μέρος σου, θα προχωρήσεις ακάθεκτος.

Μέχρι εκεί πάει το μάθημα (δημόσια)

Υπάρχει και το bloggoσυμβούλιο και θα μας καταδικάσει ένα μήνα αποχή από το blog (μεγάλε)


ΑΦΤΕΡ 8 MINUTE

H κοπέλα έχει ντυθεί, έχει φορέσει τα εσώρουχά της και τη φουστίτσα της.
Εσύ καπνίζεις το πρώτο σου τσιγάρο μετά από την ωραία περιπέτεια που έζησες.
«που θες να σε πάω» τη ρωτάς γλυκά.
«στην καφετέρια» σου απαντάει αυτή με σιγουριά.
«μα, πάλι στην καφετέρια? τι θα κάνεις εκεί»? ρωτάς ολίγον έκπληκτος
«ναι, με περιμένουν ακόμα 3 ραντεβού για σήμερα»
«α, ...»
«είναι βλέπεις η ώρα της δουλειάς, έχει πολύ κίνηση σήμερα, και πούσε...80 ευρώ παίρνω, μην ξεχαστούμε....»

Βγάζεις το χοντρό πορτοφόλι σου και βγάζεις από μέσα 100 ευρώ.
«φτάνουν? τη ρωτάς»
«ναι, είσαι πολύ καλός»
«νάσε καλά, σ ευχαριστώ, πέρασα πολύ ωραία»
Μην ξεχάσεις να είσαι ευγενής. Άλλωστε σαν Έλληνας πρέπει να δείξεις την ανωτερότητα της φυλής μας.
«σπασίμπα» σου απαντάει αυτή με άπταιστα....ελληνικά.

Αφού την αφήσεις στην καφετέρια, μπορείς να βάλεις άνετα τα κλάματα δικέ μου.
Αλλά να ξέρεις, έτσι είναι η ζωή.
Όλα τα πράματα έχουν ένα κόστος.
Άλλωστε γλίτωσες από το ενδεχόμενο της παντρειάς, δεν είναι λίγο αυτό.



Τέλος επεισοδίου







araxtos & καθηγητής

9 comments:

  1. Και την ερωτεύεσαι, ξημεροβραδιάζεσαι στην καφετέρια, επενδύεις όλα τα χρήματά σου σε 'κείνη και η χρεοκοπία είναι καθ'οδόν. :P

    Μαύρη κατάθλιψη αραχτέ! Δε βρίσκεις καλύτερα κι ένα εναλλακτικό, αισιόδοξο τέλος; :)

    ReplyDelete
  2. Elisavet, έχεις δίκιο.
    (σου είπα ότι μ αρέσει το νέο σου λουκ)?

    ReplyDelete
  3. Μουχ-μουχ-μουχ!
    Πριβιέτ!

    ReplyDelete
  4. Ευχαριστώ! :)

    ReplyDelete
  5. an-lu, συγκινήθηκες?
    ευαίσθητο παιδί!


    €l, παρακαλώ...
    (μα με ποια μοιάζεις...με ποια μοιάζεις...)

    ReplyDelete
  6. με καμία μήπως; :P :)

    ReplyDelete
  7. Elisavet, για ρίξε μια ματιά εδώ...

    http://www.in.gr/tech/books/akrita0.jpg

    κάπως....λίγο....

    ReplyDelete
  8. Χμμμ μόνο 8 λεπτά;
    Σαν να λέμε 10 ευρά το λεπτό ε;

    ReplyDelete