Ο μπεκατσοκυνηγός

.














Ο γιος του μπαρμπα Μήτσου, ο Μιχάλης, σήκωσε το ντουφέκι και πυροβόλησε.
Χτύπησε τη μπεκάτσα στο φτερό, για λίγο ακόμα και θα την έχανε.
«Που να πάρει...» μονολόγησε, «δεν μπορώ να χτυπήσω τίποτα σήμερα».
«Εχω ρίξει 13 ντουφεκές και να το αποτέλεσμα...μία μπεκάτσα και αυτή δεν θα την βρω...εκεί που πήγε τώρα...»

***

Την ίδια στιγμή, στο σπίτι του Μιχάλη, τα παιδιά και η γυναίκα περίμεναν να φάνε μπεκάτσα. Ήταν πεινασμένα τα καημένα.
Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι.
«Ποιος είναι?» ούρλιαξε από μέσα η κατοχική, από την πείνα, γυναίκα του και πήγε να ανοίξει...
«Εσύ είσαι άντρα μου»? ρώτησε για ασφάλεια.
«Κυρά Φωτεινή, άνοιξε, ο χασάπης είμαι, ο κυρ Κώστας»

Τον ήξερε τον κυρ Κώστα η κυρά Φωτεινή.
Πολλές φορές τους είχε πάει κρέας στο σπίτι, αλλά...
Πάντα με το αζημίωτο....
Όλο και πληρωνόταν με είδος για το κρέας που τους τάιζε.

«Έλα Φωτεινούλα...εδώ είναι ο άντρας σου»? Είχε αλλάξει τροπάριο ο κυρ Κώστας
«Μπα...πάλι έχει πάει για κυνήγι, θ αργήσει νάρθει, αλλά και νάρθει, σάμπως θα φέρει τίποτα να φάνε τα παιδιά...όλο στον αέρα ντουφεκάει...»
«Σούχω φέρει Φωτεινούλα 3 κιλά παϊδάκια πρώτο πράμα, να πάρτο, θα κάνεις γλέντι σήμερα»...
«Μα, κυρ Κώστα...πάλι εσύ θα ταΐσεις τα παιδιά»... έκανε πως δεν ήθελε η Φωτεινούλα
«Πάρε το κρέας Φωτεινούλα, εγώ για σένα τόφερα, δε μου λες εδώ είναι τα παιδιά»?
«Όχι τάστειλα στη θεία τους να φέρουν λίγο τραχανά μπας και φάνε τα πεινασμένα»...
«Καλύτερα Φωτεινούλα, έλα...ξέρεις πόσο σε πεθύμησα»...
«Περίμενε Κώστα...να κλειδώσω μην έρθει κανένα παιδί»...

***

Ο σκύλος του Μιχάλη γύρισε άπραγος, η μπεκάτσα είχε κάνει φτερά...ή μάλλον φτερό, γιατί ένα της είχε μείνει...
Από μακριά ακούστηκε ο Σταμάτης
«Ε, ρε Μιχάλη, άκουσα ντουφεκιά...χτύπησες τίποτα»?
«Όχι ρε, άσε με και συ, στο φτερό τη βάρεσα, αλλά αυτός ο κοπρίτης την έχασε»
«Ναι, το σκυλί σου φταίει τώρα...έλα ρε, εγώ βάρεσα μία, θα την κόψουμε στη μέση να φάνε τα παιδιά»...
«Τι να φάνε ρε, με 1 μπεκάτσα θα τη βγάλουμε? κάτσε να νυχτώσει και να πάμε σπίτι μη λένε ότι εγκατέλειψα κι όλας»...

***

Το κρεβάτι της κυρά Φωτεινούλας έτριζε σαν χαλασμένο ρουλεμάν.
Βλέπεις, ο κυρ Κώστας τα είχε τα κιλά του, χασάπης άνθρωπος...
«Δεν έβαλες πάλι προφυλαχτικό Κώστα? πάλι τα ίδια...αν κάνει καμιά εξέταση DNA ο Μιχάλης στα παιδιά...την κάτσαμε τη βάρκα...»....
Αλλά κανένας δεν την άκουγε τη γυναίκα του Μιχάλη, ο χασάπης αγκομαχούσε σαν ατμομηχανή σε ανηφόρα.

Κάποια στιγμή τελείωσε και μάζεψε τα σώβρακα γρήγορα-γρήγορα, ενώ η Φωτεινούλα έστρωνε το κρεβάτι χωρίς να αλλάξει σεντόνια...

***

«Σταμάτη...έλα ρε να φάμε, η γυναίκα μου κονόμισε πάλι παϊδάκια σήμερα»
Ο Μιχάλης, με το που γύρισε σπίτι και αντίκρισε το κρέας, αμέσως πήρε τηλέφωνο το Σταμάτη...έτσι είναι η φιλία...όχι παίζουμε...
«Έρχομαι ρε, να παίξουμε και κανένα ταβλάκι...πάλι μπάσκετ? καλά ότι πεις α...πούσε...να φέρω και τη μπεκάτσα? η γυναίκα μου λέει δεν τη θέλει.......κονόμισε ψάρια σήμερα»!!!!

***



















Τέλος επεισοδίου








araxtos & μπεκατσοκυνηγός!