Ποιος ασχολείται με αυτά...

Έγραψα και γω ένα διήγημα (το προηγούμενο ποστ)
Το είχα απωθημένο.
Μ άρεσε βέβαια (είχε και «ηθικόν» μάλλον «αντικαπνιστικόν» δίδαγμα
Αλλά ποιος ασχολείται τώρα με αυτά.

Την ώρα που το έγραφα κάπνιζα βέβαια μια και είμαι απ αυτούς που καπνίζουν (και θέλουν να το κόψουν)
Αλλά ποιος ασχολείται τώρα με αυτά.

Ένας γνωστός μου (συναντηθήκαμε το Σάββατο) τον είδα να καπνίζει πάλι...
-Ρε συ, το είχες κόψει...
-Ναι, για 2 χρόνια...δεν φτάνει?
-Το είχες κόψει για 2 χρόνια και το ξανάρχισες?
-Θες ένα?
-Όχι, δεν καπνίζω
Ψέματα έλεγα βέβαια...
Αλλά ποιος ασχολείται τώρα με αυτά...

Εδώ ο κόσμος χάνεται...
Και οι βαρκούλες (εμείς δηλαδή) αρμενίζουν.

Ποιος μας παίρνει σοβαρά?
Ούτε εμείς οι ίδιοι

Όλοι γράφουμε αλλά κανείς δεν διαβάζει...
Αν πάρω παράδειγμα από μένα...
Άστο καλύτερα.
Να γράψω θέλω, όχι να διαβάζω.
Και αν διαβάζω, θα διαβάσω κανένα «μικρό» κειμενάκι.
Ένα κείμενο που δεν θα με προβληματίσει και ιδιαίτερα.
Υπάρχουν βέβαια και σοβαρά ζητήματα...
Αλλά ποιος ασχολείται τώρα με αυτά...

«Τα blogs θα αντικαταστήσουν τον τύπο»
Ακούς και λένε κατά καιρούς.
Μα τον τύπο τον αντικατέστησε η τηλεόραση!
Λέω εγώ (και μερικά εκατομμύρια άλλοι)
«Μιλάμε για τον γραπτό λόγο»
Θα μου πει κάποιος
Μα τον γραπτό λόγο τον αντικατέστησε η εικόνα, θα απαντήσω.

Λέω να κάνω το τελευταίο μου τσιγάρο
Και το κάνω
Όχι για σήμερα αλλά επειδή από αύριο θα το κόψω...
Καλά, ότι το λέω κάθε μέρα αυτό, δεν έχει σημασία.
Κάποια μέρα θα γίνει.
Εκείνο που με προβληματίζει είναι το πρωινό.
Τα πρωινά καλύτερα.

Ένα λεπτό, κάντε μου παρέα μέχρι να το τελειώσω...να το σβήσω...

Οκ, τόσβησα.
Και μια που γίναμε και φίλοι, αν (όταν) ξανακαπνίσω θα σας το πω.
Όχι για τίποτ άλλο, αλλά μπας και αυτό με αποτρέψει.
Θα δούμε το πρωί.

Και μην ακούσω (πάλι) για δύναμη χαραχτήρα και τα υπόλοιπα κουραφέξαλα
Γιατί ο άλλος 2 χρόνια το είχε κόψει και το ξανάρχισε...
Τι να λέμε...ότι και να λέμε...

Ποιος ασχολείται τώρα με αυτά...






araxtos & σκέψεις