Μαύρη ειν η νύχτα στα βουνά...

Μια και μου το θύμησα σε προηγούμενο ποστ μου, θα αφιερώσω στον Ημίθεο (άκουσα και για Θεό, αλλά δεν μου πάει να το δω γραμμένο)
Και μη ρωτάτε ποιον...
Ένας είναι ο Ημίθεος, (Θεό τον είπε η ρουβίτσα Τατιάνα σήμερα στην εκπομπή της)!


Μαύρ’ είν’ η νύκτα στα βουνά,
στη Μόσχα πέφτει χιόνι.
Μες στ’ άγρια, στα σκοτεινά,
στις τραχιές πέτρες, στα στενά,
ο Sakis ξεσπαθώνει.

Στο δεξί χέρι το γυμνό
βαστά μικροφωνάκι.
σκάλωμα έχει αψηλό
και σκέπασμα τον ουρανό,
κ’ ελπίδα, τραγουδάκι.

Φεύγουν οι τύραννοι χλωμοί
το μαύρο τους το χάλι•
μ’ ιδρώτα βρέχει το κεφάλι,
θα τραγουδήσει με τιμή,
θα τραγουδήσει πάλι

Τον κόσμ’ ο δόλος διοικεί
κι η άδικ’ ειμαρμένη.
πήραν τη θέση οι κακοί,
βγάλαν του Saki το βρακί
η 7η του μένει.





Όπως ζήτησε ο Sakis από μας, ζητώ και γω συγνώμη
από το φουκαρά τον Ραγκαβή που του χάλασα το ποίημα.







araxtos & μαύρη σαν καλιακούδα