Το "νόημα"

---

-Γεια σου ρε Ποκοπίκο*...
-Γεια σου ρε Χουχού*
-Πίκο, άσε τα ρε και έλα να παίξουμε
-Πάλι καμιά βλακεία σκέφτηκες Χουχούκα?
-Όχι, αυτή τη φορά σκέφτηκα κάτι δύσκολο. Λέγεται «ξέρεις ή δεν ξέρεις»
-Και πως παίζεται αυτό?
-Με ρωτάς και σου απαντάω.
-Ωραία...τι ώρα είναι?
-Πίκο, άσε τις βλακείες, θα ρωτάω εγώ και θα μου απαντάς εσύ, οκ?
-Οκ, μόνο κάνε γρήγορα γιατί θέλω να δω μπάλα.
-Λοιπόν...περίμενε να σκεφτώ....ωραία, πάμε. Ξέρεις ποιος είσαι?
-Ο Ποκοπίκο!
-Το περίμενα...ρε βλάκα άλλο σε ρωτάω...ποιος είσαι...τι είσαι...γιατί ζεις?
-!!! Ωχ! Πάει αυτή! Ρε Χουχούκα...έφαγες τίποτα ληγμένο? καμιά κονσέρβα?
-Δεν έχει κονσέρβες στη ζούγκλα* ρε χαζέ, λοιπόν θα μου απαντήσεις?
-Τι να σου απαντήσω?
-Ποιος είσαι, για ποιο λόγο ήρθες στη γη...
-Όχι, δεν ξέρω.
-Ξέρεις από που ήρθες?
-Όχι.
-Ξέρεις που πάς?
-Ορίστε?
-Που πας λέω βλάκα, άμα πεθάνεις που θα πας?
-Δεν ξέρω εγώ, δεν ρωτάς καλύτερα τον μάγο*?
-Εσένα ρωτάω.
-Δεν ξέρω σου είπα.
-Ε, τότε τι ξέρεις?
-Ξέρω ότι δεν ξέρω.
-!!!
-Ποκοπίκο, ξέρεις που βρίσκεσαι τώρα?
-Ναι, πάνω στη γη!
-Ωραία, καλά τα πας...ξέρεις ότι η γη γυρίζει?
-Το ξέρω, μου τόπε η δασκάλα.
-Ξέρεις πότε είσαι από πάνω και πότε από κάτω?
-Από τη γη?
-Ναι.
-Χουχού μας ζάλισες. Τι με νοιάζει εμένα αν είμαι πάνω ή κάτω? Άλλωστε εγώ όλο πάνω νομίζω ότι είμαι.
-Νομίζεις, αλλά δεν είσαι. Μία είσαι πάνω, μία είσαι από κάτω. γυρίζεις μαζί με τη γη.
-Ωραία, και τι θες να κάνω εγώ τώρα?
-Να ξέρεις που βρίσκεσαι ηλίθιε. Καλά τίποτα δεν ξέρεις?
-Να ρωτήσω εγώ τώρα?
-Για ρώτα.
-Εσύ ξέρεις τι ώρα είναι? Ξέρεις ότι πρέπει να διαβάσεις? ότι αύριο έχεις σχολείο?
-Δε με νοιάζει, όλο βλακείες λένε στο σχολείο. Αυτά που θέλω να μάθω εγώ κανένας δεν τα λέει.
-Τι θες να μάθεις?
-Ποια είμαι. Τι ήρθα να κάνω στη γη. Άμα δεν ξέρω αυτό πως θα ξέρω τι να κάνω σήμερα και αύριο? Πως θα ξέρω τι θέλω? Πως θα ξέρω ποιο είναι το καλό και το κακό? Πως θα ξέρω τα καθημερινά πράματα που πρέπει να κάνω άμα δεν ξέρω το βασικό σκοπό? Πως? Έτσι στα χαμένα θα περνάνε οι μέρες?
-Χουχού, μήπως θάπρεπε να βρεις κανένα καλό παλικάρι και να παντρευτείς? να νοικοκυρευτείς?
-Όχι, δεν θέλω να παντρευτώ και να νοικοκυρευτώ. Να παντρευτείς εσύ. Άκου να νοικοκυρευτώ! Δηλαδή, να πάρω εσένα και μια ζωή να πλένω πιάτα και να σιδερώνω τα πουκάμισά σου? Αυτός είναι ο σκοπός της ύπαρξής μου?
-Εγώ δεν βλέπω κάποιον άλλον.
-Εσύ είσαι ηλίθιος Ποκοπίκο. Εσύ πας όπου πάνε και οι άλλοι χωρίς να ρωτάς, Σαν τα πρόβατα. Εγώ θέλω να ξέρω.
-Ωραία, και άμα το μάθεις πες το μου και μένα.
-Δεν σφάξανε. Σιγά μην το μάθω και στο πω και σένα. Να ψάξεις μόνος σου να το βρεις.
-Εγώ θα ρωτήσω το μάγο και θα μου τα πει όλα.
-Δεν ξέρει ο μάγος ρε βλάκα. Όλο βλακείες λέει. Λέει πως το ποτάμι, αυτό είναι το νόημα και πρέπει να το προσκυνάμε γιατί αν στερέψει δεν θάχουμε νερό.
-Ε, αυτό θα είναι. αφού το λέει ο μάγος. Πάω να δω ποδόσφαιρο τώρα. Παίζει η Μπάρτσα. έχεις δει το Ροναλντίνιο?
-Α να χαθείς βλάκα.




araxtos & ζούγκλα
*Ε, μη μου πείτε ότι δεν ξέρετε τον Ποκοπίκο
*Ε, μη μου ξαναπείτε ότι δεν ξέρετε τη Χουχού
*Ε, ούτε το μάγο?
*Ζούγκλα (Ταρζάν? Γκαούρ? Τζέην?)