Χουχου & Νώε

---

-χουχού? τι έπαθες? πως είσαι έτσι?
-άσε ποκοπίκο, δεν είμαι καλά, αρρώστησα.
-τι έπαθες χουχούκα?
-τη νύχτα, είδα ένα παράξενο όνειρο ποκοπίκο μου
-αλήθεια? και το θυμάσαι?
-και βέβαια το θυμάμαι, αφού με κατατρόμαξε
-για πες, για πες
-είδα το Θεό ποκοπίκο μου...ή μάλλον δεν τον είδα, αλλά τον άκουσα.
-τι λες!...για πες...
-μου μίλησε
-πες τι σου είπε...θα με σκάσεις...
-μου είπε...
«»»»»» χουχού...είσαι η αγαπημένη μου και θα πω το μυστικό μόνο σε σένα...
αύριο θα καταστραφεί ο κόσμος των PC της ζούγκλας θα σβηστούν όλες οι πληροφορίες από το zouglo-internet ...τρέχα να πάρεις πολλά CD και DVD και να γράψεις ότι υπάρχει μέσα στο zouglo-internet, να το φυλάξεις σε μέρος που να μην το ξέρει κανένας και μετά θα το πουλήσεις χρυσό»»»»»»»
-!!!
-τι με κοιτάς σαν χαζός ποκοπίκο?
-σου είπε ο Θεός τέτοια πράματα?
-ναι, και μου είπε να μην το πω σε κανένα
-και συ τι έκανες?
-σηκώθηκα όλη τη νύχτα και έσωζα, έσωζα, μέχρι το πρωί
-και? μετά τι έγινε? καταστράφηκε ο σκληρός και το δίκτυο?
-όχι! τσάμπα έγραφα όλη τη νύχτα, μια χαρά είναι όλλα.
-ε, περίμενε μέχρι το βράδυ χουχού...μπορεί να καταστραφεί από στιγμή σε στιγμή...
-πέρασε η ώρα ποκοπίκο, μου είχε πει μέχρι τις 8 και είναι 8,20 και δεν με νοιάζει για το σκληρό, εγώ είχα νοιώσει σαν τον Νώε και την παρέα του, σαν να είμαι επιλεγμένη από το Θεό για μεγάλα πράματα, κάτι σαν την Άννα Βίσση περίπου.
-καλά, μην στεναχωριέσαι χουχού μου, κάποια στιγμή θα καταστραφεί ο σκληρός σου και θα έχεις το cd. τι σκας τώρα?
-σου είπα ρε βλάκα, δεν σκάω για το σκληρό, σκάω που με κορόιδεψε, που δεν μου δίνει σημασία ακόμα ούτε και ο Θεός! όλοι με γράφουν κανονικά...είμαι ένα τίποτα...δεν αξίζω....ουουουουουουουουουου
-καλά μην κλαις χουχού μου...και μένα ποτέ δεν μου είπε ο Θεός τέτοια πράματα και μένα κανένας δεν μου δίνει σημασία μη νομίζεις...
-γι αυτό κλαίω ποκοπίκο...γι αυτό κλαίω...έχω καταντήσει να γίνω σαν και σένα...ουουουουουουουουουουου
-!!!





zougla