16 Mar 2006
το blog
-ποκοπίκο τι κάνεις τόση ώρα μπροστά στο PC?
-Σκάσε χουχού, ετοιμάζω ένα blog
-ποκοπίκο, τι είναι το blog?
-Τώρα τι να σου πω, μη με ξενερώνεις ρε χουχού, άντε κάνε καμιά βόλτα.
-Μπουυυυυουυυυουυυ
-χουχού κλαίς?
-Ναι, κλαίω γιατί δεν με παίζεις εμένα.
-Έλα, καλά θα σου πω, να αυτό είναι, το βλέπεις?
-Όχι.
-Νάτο, νάτο! δεν το βλέπεις? που κοιτάς μπροστά σου είναι
-Ε, και?
-Εδώ θα γράφω ποστ, θα επικοινωνώ με τους άλλους, θα μιλάμε...
-Ε, και?
-Θα ανταλλάσσουμε απόψεις, γνώμες, θα κάνουμε αναλύσεις...
-Ε, και?
-!!!
-Τι με κοιτάς ποκοπίκο? τι θα κερδίσεις με όλα αυτά?
-!!!
-Είσαι μετρημένες 4 ώρες, εδώ και γράφεις, τι γράφεις?
-Πως πέρασα χτες
-Ααααα, τώρα κατάλαβα, έκθεση γράφεις για το σχολείο ε...σορρυ ποκοπικο μου δεν το είχα καταλάβει
-Όχι παλιό παλαβιάρα, δεν γράφω έκθεση, γράφω στα άλλα παιδιά, κάποιος να με διαβάσει και να μου απαντήσει.
-Καλά, ότι είσαι ηλίθιος το ξέρει όλος ο κόσμος, αλλά το ότι θα έκανες blog για να γράψεις τι έκανες χτες, αυτό δεν το περίμενα. Και τι έκανες χτες για να έχουμε καλό ρώτημα?
-Να μπεις στο blog μου να το διαβάσεις, ότι έχω να πω θα το λέω γραπτώς, παλιό καθυστερημένη.
-Ωραία, κάνε μου και μένα ένα και θα μπαίνω από το δωμάτιό μου να μιλάμε. έτσι κι αλλιώς μεταξύ μας θα μιλάμε πάλι!
-!!!
zougla
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Πολύ πονήρεψε η Χουχού μου φαίνεται...
ReplyDeleteΠολύ ωραίοι διάλογοι!
ReplyDeleteΗ απάντηση που σου χρωστάω είναι ότι τα δίπολα σκληρό-απαλό, εξυπνάδα-χαζομάρα, καλό-κακό, και άλλα πολλά, δεν έχουν φύλο και.. δεν είναι αναγκαστικά δίπολα.
Υπάρχουν διαβαθμίσεις, υπάρχουν ένα σωρό αποχρώσεις του γκρί ανάμεσα άσπρο-μαύρο, όπως επίσης υπάρχουν και πάρα πολλά χρώματα!!!
Οπότε, το να χρεώνουμε με σκληράδα έναν άντρα (επειδή είναι γένους αρσενικού) ή να χαρακτηρίζουμε σκληρή μια γυναίκα που δηλώνει ότι κάπου η συμπεριφορά της θεωρήθηκε "αντρική" για κάποιους λόγους, το βρίσκω άτοπο. Εχουμε διδαχτεί π.χ. ότι ορισμένες αξίες είναι αντρική υπόθεση, ενώ συχνότατα η ζωή μας διαψεύδει. Εμένα, ας πούμε, μου αρέσει -και έχω ικανότητα- να διορθώνω τα υδραυλικά του σπιτιού μου, ενώ ένας ανδροπρεπέστατος κύριος είναι μακριά νυχτωμένος σε αυτό τον τομέα. Τι θα πούμε τότε; χεχε..
Εχουμε φορτώσει, ως μανάδες, ερωμένες, σύζυγοι, υπάλληλοι, το αντρικό φύλο με ένα σωρό υποθετικές αρετές και προτερήματα που ΠΡΕΠΕΙ να έχει και απογοητευόμαστε -άντρες και γυναίκες- όταν κάποιος δεν φερθεί "σαν άντρας" σε κάποια περίσταση, π.χ. στην αποπληρωμή ενός δανείου, ή στην αντιμετώπιση ενός διαλυμένου γάμου, ή στο χώνεμα μιας χυλόπιτας, ή, ή, ή... αμέτρητα "ή".
Επίσης, αφαιρούμε ως πατεράδες, ως εραστές, ως σύζυγοι, ως προϊστάμενοι, ικανότητες και δεξιοτεχνίες απο τα θήλεα πλάσματα, ίσως γιατί επιθυμούμε να "είμαστε από πάνω" και να πουλάμε εξυπνάδα και θεωρούμε δικαιολογημένη μια γυναίκα με ασταθή χαρακτήρα, κλαψιάρα και γκρινιάρα, περιμενοντας τα χειρότερα από αυτό το φύλο.
Κάποιες σπάνιες φορές, που η γυναίκα στεκεται βράχος και πετυχαίνει πράγματα που ένας άντρας (καθώς τον έχουν διδάξει) δεν διανοείται, αλλά αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να την παραδεχτεί, την αντιμετωπίζει ως "φαινόμενο" και ως εξαίρεση, ενώ το ξέρει καλά πως δεν είναι έτσι. Διαφορετικά, πώς γίνεται να έχει τη δική του μάνα σε υπερυψωμένο βάθρο; Δυο μέτρα και δυο σταθμά.
Θέλω να τονίσω εδώ ακριβώς ότι οι γυναίκες-μανάδες έχουν τεράστια (αν όχι τη μοναδική) ευθύνη για τους άντρες που δυναστεύουν τις γυναίκες και διαιωνίζουν αυτό το διπολικό "Σύστημα".
Αντε, ολόκληρο ντοκτορά έγραψα πάλι!
:-)
Τελικά βρε Αραχτέ έχασα επεισόδια μού φαίνεται. Δεν χώρισαν ο Ποκοπίκο κι η Χουχού;;;;
ReplyDeleteΜάλλον μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε...
Σ;))))))))))))))))))))))))))
Ιδέα, ιδέα!
ReplyDeleteΘα πείσω το συζυγάτο μου να φτιάξει blog να συν-βρισκόμαστε και ..πνευματικώς!
ναι αρκουδε, τη χάλασε ο ποκοπίκο
ReplyDeleterodia
δεν μας εξήγησες για τη στενότητα του χώρου και τη σχέση του με το χρόνο, όπως επίσης την οικονομία γενικότερα και ειδικότερα το ρόλο του πετρελαίου στο γίγνεσθαι της ανθρωπότητας...
Αλλά να μη σε κουράσω τώρα, την επόμενη φορά θα τα αναλύσουμε εμπεριστατωμένα.
γατε γατε, άσε τους κουλτουριαρέους και έλα να διαβάσεις χουχού
για να καταλάβεις το πνεύμα...
δεν θυμούνται τίποτα από τα προχτεσινά!
κατερίνα περιμένω κανένα τραγουδάκι να μου στείλεις, ξέρεις εσύ τώρα το στυλ.
καλή η ιδέα, αλλά μην το κάνεις ακόμα, κάτσε να δεις τι θα γίνει με τη χουχου