saxo

.


Mούπες να γράψω ένα ποίημα για αγάπη
μα είναι δύσκολο για μένανε πολύ
αν αγαπούσα πολύ εύκολο θα ήταν
χωρίς αγάπη, για να γράψει ποιος μπορεί

Δεν αγαπάω, κάποια χρόνια τώρα
και όλο ψάχνομαι τι φταίει για αυτό
μήπως που έβρεξε, μήπως η μπόρα
μήπως το σύννεφο δεν είναι το σωστό

Μήπως τ αστέρια τα κοιτάω την ημέρα
μήπως δεν βλέπω στα σκοτάδια κει ψηλά
μήπως δεν στέκομαι στα λιγοστά που βρήκα
και όλο ψάχνω για να βρω τα πιο πολλά...

Μια δυσκολία να ανοίξω την καρδιά μου
οι άμυνές μου που δουλεύουνε στο φουλ
για λίγο πρέπει να βρεθώ στα λογικά μου
να ρηλαξάρω και να γίνω λίγο κουλ

«Γεια σου κοπέλα μου, σ αρέσει ο χειμώνας?
Θέλεις να πάμε στη βροχή τα δυο μαζί»?
«Α να χαθείς ρε βλάκα, με τα πόδια
θες να βολτάρεις, τι με πέρασες? χαζή»?

«Μα για αγάπη θα μιλάμε ρε μωράκι
και με τα πόδια θάναι πιο ρομαντικό»
«Τι λε ρε νούμερο, που τάμαθες ετούτα
πας να τη βγάλεις με καφέ και ένα γλυκό»

«Πολλά τα λες, δεν έχω ούτε μία
μα η καρδιά μου θα χτυπά και για τους δυο»
«Μην επιμένεις, εδώ ναι πόλη, η Αθήνα
και συ μου φαίνεται πως είσαι από χωριό»

Αυτά και άλλα τα ακούω κάθε μέρα
και η καρδιά τους το στομάχι τους κοιτά
πως ν αγαπήσω μια σωστή κοπέλα
φταίω εγώ, ή τα κορίτσια είναι φυτά?

Μούπες να γράψω ένα ποίημα για αγάπη
μα δε μου είπες για αγάπη που να ψάξω
κάνεις την έξυπνη μα τα σωστά δεν βρήκες
να μη μιλώ, μα να κορνάρω με ένα saxo





araxtos & saxo