Ελληνοαμερικάνα μου...

.



Θα σας δώσω σήμερα να ακούσετε κάτι το οποίο αφιερώνω αποκλειστικά και μόνο στους Έλληνες της ξενιτιάς.

Η Σταυρούλα είναι Ελληνοαμερικάνα.
Γεννημένη στην Αμερική, αλλά από Έλληνες γονείς.
Έχει μια εκπομπή σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό για τους Έλληνες της Αμερικής και όχι μόνο.
Στην εκπομπή της αυτή, κάποια μέρα του καλοκαιριού, συνδέθηκε με ραδιοφωνικό σταθμό της Ελλάδος και τα παιδιά του σταθμού της αφιέρωσαν ένα ρεμπέτικο τραγούδι.
Όταν τελείωσε το τραγούδι, η Σταυρούλα δάκρυσε.
Δάκρυσε από νοσταλγία και συγκίνηση.
Δάκρυσε γιατί άκουσε ένα ρεμπέτικο του Μάρκου.

Έτσι δακρύζουν για την πατρίδα όλοι οι Έλληνες του εξωτερικού.
Και στην Αμερική και στη Γερμανία και στην Αυστραλία, όπου και νάναι.
Και την πατρίδα τους την θυμίζουν τα ρεμπέτικα και όχι η Άννα Βίσση.

Εμείς εδώ δεν δακρύζουμε.
Δεν θέλουμε ν ακούσουμε ρεμπέτικα, τα σνομπάρουμε..
Δεν θέλουμε ν ακούσουμε τον Μάρκο, τον δάσκαλο.


Συγκινούμαι όταν βλέπω τους Έλληνες που ζουν έξω να ακούν ρεμπέτικα και να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν την Ελληνική παράδοση.
Να έχουν, με όλες τις συνέπειες, Ελληνική συνείδηση.
Και να αρνούνται να αφομοιωθούν στις «ξένες πατρίδες»

Το καλύτερο που μπορώ να κάνω, είναι να σας δώσω να ακούσετε το τραγούδι και μετά από αυτό, την Σταυρούλα να προσπαθεί μέσα από τα δάκρυά συγκίνησης να ολοκληρώσει την εκπομπή της.


Αξίζει τον κόπο, πιστέψτε με.
Το τραγούδι λέγεται Ελληνοαμερικάνα.



ellinoamerikana








araxtos & light