Κύριε Βενιζέλε

.

Κύριε Βενιζέλε.
Αφού σας συγχαρώ για το θάρρος σας και σας ευχαριστήσω που μας δίνετε την ευκαιρία να μιλάμε μαζί σας και αφού σας βεβαιώσω ότι είναι μεγάλη μας τιμή που βρίσκεσθε ανάμεσά μας στον αγώνα που δίνουμε χρόνια τώρα, αιώνες, χιλιετίες με την εξουσία, την εκάστοτε εξουσία, εμείς οι ηλίθιοι πληβείοι.

Όπως και σεις θα γνωρίζετε κ. Βενιζέλε, η κοινωνία μας χωρίζεται σε 2 βασικές κατηγορίες ανθρώπων. Στους ηλίθιους και στους πονηρούς.
Πιο παλιά υπήρχαν και οι έξυπνοι, βέβαια, αλλά αυτοί χωρίς να ξέρω το λόγο, προσχώρησαν στην παράταξη των πονηρών.

Οπότε οι πονηροί μαζί με τους έξυπνους και τους εξυπνάκηδες πολεμούν (έχουν κατατροπώσει ήδη) την παράταξη των ηλιθίων. Βέβαια για να πούμε και του πονηρού το δίκιο, στην παράταξη των ηλιθίων έχουν προσχωρήσει και οι αγνοί καθώς και οι τίμιοι. Αλλά έτσι κι αλλιώς δεν ήταν και πολλοί αυτοί.

Εάν κ. Βενιζέλε ο αγώνας γινόταν με άλλου είδους όπλα (μπουνιές, κλωτσιές, σφαλιάρες κλπ) θα είχαν και οι ηλίθιοι, φαντάζομαι, κάποια πιθανότητα να νικήσουν κι αυτοί. Αλλά έτσι όπως γίνεται σήμερα η μάχη με νομοσχέδια στη Βουλή (το άντρο των πονηρών) με συζητήσεις στην TV (η σφηκοφωλιά των πονηρών) και με διάφορες διαλέξεις από δω και από κει (οι έξυπνοι στην υπηρεσία των πονηρών) αμφιβάλω αν ποτέ κατορθώσουν οι ηλίθιοι να πάρουν έστω και μια μάχη (για τον πόλεμο δεν το συζητάμε).

Φαντάζομαι θα αντιλαμβάνεστε ότι με την εκμετάλλευση που υφίστανται οι ηλίθιοι από τους πονηρούς, δεν μπορεί να κρατήσει πλέον για πολύ καιρό αυτή η ιστορία.
Πάνω από τον μισό πληθυσμό της χώρας μας (οι ηλίθιοι που λέγαμε) έχουν πρόβλημα επιβίωσης. πεινάνε κ. Βενιζέλε. Πουλάνε τα παιδιά τους στους ανώμαλους και διεφθαρμένους οσφυοκάμπτες σουλατσαδόρους των καναλιών για να τα κάνουν σταρ για να μπορέσει να επιβιώσει όλο το σόι.
Βλέπεις ανθρώπους (ηλίθιους μεν αλλά κι αυτοί άνθρωποι είναι) που ενώ πριν σκότωναν για την τιμή τους, σήμερα να σου κάνουν παζάρια.
«Πήδηξες τη γυναίκα μου? τόσο» «Πήδηξες το παιδί μου? τόσο»
Και αν δεν με πιστεύετε, δες τε και στα τελευταία νέα του αστυνομικο-πολιτικού δελτίου.
Τι του είπε του μοιχού? «Έλα μέσα να το συζητήσουμε» Τι να συζητήσουνε? για την τιμή της τιμής? Και αν το ΙΚΑ σου καλύπτει την απιστία?
Και είδατε τι έγινε...επειδή άλλαξαν τα δεδομένα (όπλα-σφαλιάρες) στη συγκεκριμένη περίπτωση κέρδισε τη μάχη ο ηλίθιος. Αλλά αυτό ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό.

Γι αυτό κ. Βενιζέλε ήθελα να σας ευχαριστήσω, αλλά και να σας ρωτήσω για πρώτη και τελευταία φορά.
Μπήκατε στο δικό μας στρατόπεδο?
Στο στρατόπεδο των ηλιθίων?
Θα πολεμήσουμε μαζί την εξουσία?

Ή θα το κάνετε σαν την Μελίνα.
Εσείς θα τη θυμάστε τη Μελίνα που δεν πλήρωνε τη ΔΕΗ γιατί την υποχρέωναν να πληρώνει και ΕΡΤ.
Έτσι γινόταν και τότε που το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση.
Έτσι και τότε που ήταν κυβέρνηση.
Έτσι γίνεται ακόμα.
Τότε όμως, που το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση η Μελίνα δεν πλήρωνε τη ΔΕΗ κ. Βενιζέλε.
Και μάλιστα, έκανε και πορείες και διαδηλώσεις γ αυτό το θέμα.
Όταν έγινε όμως κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και η Μελίνα υπουργός πλήρωνε τη ΔΕΗ?
Γιατί αυτό δεν το έψαξα, ρωτάω μήπως εσείς ξέρετε.
Πάντως τις πορείες τις έκοψε.

Θα πολεμήσετε μαζί μας την εξουσία, το άδικο, την αδιαφορία, τη ρεμούλα, την κλεψιά ή θα πολεμήσουμε μαζί σας τη ΝΔ?.
Γιατί αν είναι να πολεμήσουμε τη ΝΔ απλά, κ. Βενιζέλε, πολεμήστε την μόνος σας.
Μαζί με τα άλλα παλικάρια του ΠΑΣΟΚ που την επομένη της νίκης θα αναλάβουν υπουργεία, γραμματείες, οργανισμούς, ΙΚΑ, μικα, σύκα και το κακό συναπάντημα.
Γιατί εμείς κ. Βενιζέλε, πάλι εδώ θα είμαστε.
Πάλι θα πεινάμε και πάλι θα πολεμάμε.

Και για να σας δώσω να καταλάβετε τι ακριβώς εννοώ θα σας διηγηθώ και ένα περιστατικό που έγινε κ. Βενιζέλε.

Πριν μερικά χρόνια, έγιναν εκλογές και έχασε την εξουσία η ΝΔ.
Εγώ σαν καλός δημοκράτης συνεπής με τις αντιλήψεις της οικογενείας μου και των λοιπών τίμιων ελλήνων τη μισούσα τη ΝΔ γιατί εκτός των άλλων, ο πρόεδρός της είχε πει στους μπάτσους την περιβόητη φράση «εσείς είστε το κράτος».
Αυτοί ήταν το κράτος κ. Βενιζέλε και εμείς είμαστε οι ψηφοφόροι.
Αυτά μας έλεγε το ΠΑΣΟΚ τότε. Δεν θυμάμαι αν τα λέγατε και σεις ή τα έλεγε μόνο ο Άκης, ο Κουλούρης και τα άλλα καλά παιδιά
Και οι ψηφοφόροι άλλαξαν κυβέρνηση και πρόεδρο για να μην είναι αυτοί το κράτος.

Μετά από μερικές μέρες όμως συνέβη το εξής εκπληκτικό.
Βρισκόμουν στην πλατεία Κλαυθμώνος, περαστικός, όταν ξαφνικά μπήκαν μπροστά μου καμιά 15ρια μπάτσοι και μου έκοψαν το δρόμο.
-Εσύ....ρεεε......δεν ακούς? πάρε δρόμο από δω.
Κοντοστάθηκα. Αυτό γινόταν και με άλλους πολίτες. Τους έσπρωχναν για να αδειάσουν όλο το πεζοδρόμιο μπροστά από το ΥΠΕΣ. Είχαν κλείσει και το δρόμο μπροστά από το υπουργείο.
Εγώ τάχασα. Μα, σκέφτηκα με το λιγοστό μυαλό μου, έγιναν εκλογές και αυτοί έχασαν. Εμείς κερδίσαμε. Εγώ και ο Άκης (και τα άλλα καλά παιδιά)
Και, ξαφνικά κ. Βενιζέλε, να ο Άκης!
Καβάλα σε ένα μαύρο άλογο....τρόπος του λέγειν, μαύρη μερσεντές ήταν με 350 άλογα. Πάνω στην ώρα, λέω, ήρθε ο Άκης.
-Άκη...Άκη...φωνάζω εγώ με όλη τη δύναμη της νηστικής φωνής μου
-Ποιον φωνάζεις έτσι ρεεε.....πετάγεται ο «επι κεφαλής» και έρχεται προς το μέρος μου.....
-Τον Άκη, λέω ξεψυχισμένα εγώ...τον Άκη......
-Ποιον Άκη ρεεε.....τον Υπουργό?!!
Δεν είχε περάσει μισή ώρα κ Βενιζέλε που ο Άκης είχε γίνει υπουργός Εσωτερικών.
Και είχα χαρεί και γω όπως και όλη η παρέα μας (των ηλιθίων)
-Ναι....ψέλλισα...τον Υπουργό.
Για πότε έφαγα τη σφαλιάρα (και κλωτσιά από ένα άλλο όργανο) και βρέθηκα στο βάθος της απελπισίας μου κ. Βενιζέλε.....

Μα, συλλογίστηκα, ποιος είναι με τον Άκη τώρα? Εγώ ή αυτοί?
Με ποιον είναι ο Άκης τώρα? Με τους μπάτσους?
Δεν είναι δυνατόν. Δεν μπορεί να τα ξέρει αυτά ο Άκης. Και έκανα να σηκωθώ και να ξαναφωνάξω τον Άκη..... αλλά δεν το κατόρθωσα.
Ο Άκης είχε μπει μέσα στο Υπουργείο και απ έξω παρέμειναν οι «Αστυνομικοί» μαζί με τους σοφέρ.
Οι παρατρεχάμενοι, καμιά 20ριά από δαύτους, έμπαιναν κι έβγαιναν (έλυναν κι έδεναν) στο Υπουργείο.....
Και γω.......
Και γω κ. Βενιζέλε?
Πάλι στον ίδιο παρανομαστή. Κατέβηκα στη Σταδίου, βρέθηκα στην Ομόνοια...παρήγγειλα καφέ....
Και ο καφές κ. Βενιζέλε...είχε την ίδια γεύση.
Ακριβώς την ίδια γεύση.
Όπως και πρώτα.




Τα σέβη μου
araxtos & light