Διπλο-μπλογκεράδες

Ξέρω μερικούς μπλογκεράδες (και μπλογκερούδες) που έχουν 2 (ίσως και 3 και 4)

μπλόγκ    ς.

Γιατί αυτό?

Γιατί δεν γράφουν σε ένα και μόνο ένα?

Γιατί λες εσύ αγαπητέ «αναγνώστη»?

Δεν ξέρεις?

Και θες να στο πω εγώ?

Τέλος πάντων θα προσπαθήσω να το εξηγήσω.

Ξέρεις τι είναι τα «σκατά»?

Τα «σκατά» στα γραπτά...

Και τα «σκατά» στα λεγόμενα?

Δεν ξέρεις?

Καλά, καλά, θα προσπαθήσω είπαμε...

Συγνώμη αν τρως τώρα που διαβάζεις αλλά δεν φταίω μόνο εγώ, φταις και συ που δεν τρως στην κουζίνα όπως κάνει ο καλός κόσμος και τρως μπροστά στο PC σου.

Πάμε λοιπόν στο θέμα...

Το γνωρίζω πολύ καλά γιατί και γω το ίδιο προσπάθησα να κάνω

Να έχω δηλαδή το "araxtos"  και να γράφω ό,τι μαλακίες θέλω (τα σκατά που λέγαμε) και να έχω και ένα άλλο μπλογκ για να γράφω «κυριλέ».

Το έκανα, αλλά...

Δεν μπόρεσα, δεν κατάφερα να γράψω εκεί τίποτα.

Γιατί...

Τι πα να πει «κυριλέ»?

Πα να πει «λογοκριμένα κείμενα»

«Αυτολογοκριμένα» για την ακρίβεια.

Πα να πει «παράσταση» Θέατρο δλδ.

Γιατί όμως έχει ανάγκη ο άλλος (και γω μαζί) να γράφουμε τα σκατά (σόρρυ πάλι) και όχι κατ ευθείαν κυριλέ? (άσχετα αν δεν μπόρεσα να το κάνω)

Για να πάρει μπρος το μυαλό φίλε μου.

Πως βάζεις μπροστά στο ΙΧ σου και στην αρχή βγάζει όλη τη σαβούρα από την εξάτμιση?

Πως όταν ξυπνάς βγάζεις από τον οργανισμό σου με το βήχα όλα τα φλέματα από τα πνευμόνια σου, για να πάρει μπρος ο οργανισμός σου? (εγώ δεν το κάνω γιατί δεν έτυχε αλλά άλλοι το κάνουν)

Πως κάνεις σεξ και την πρώτη φορά βγάζεις όλα τα απωθημένα από μέσα σου και μετά έρχεται πιο γλυκό το πράμα?

(Τραβηγμένο το κόβω αυτό, αν έγραφα αλλού θα το έκοβα)

Αυτά λέω σκατά.

Τις αλλοπρόσαλλες σκέψεις σου που σου βγαίνουν με τη μία.

Πρέπει να τις γράψεις κάπου για να πάρει μπρος το μυαλό σου.

Αλλά...

Υπάρχει και ένα αλλά...

Προτιμώ και προτιμάμε όλοι (ή θα έπρεπε να προτιμάμε όλοι) να διαβάσουμε τα «ακατέργαστα» κείμενα, τα «αληθινά» κείμενα και όχι τα «προσεγμένα»

Ένας παλιός γελοιογράφος και κειμενογράφος (δεν θυμάμαι τώρα το όνομα...θα το θυμηθώ όμως στην πορεία) έγινε πασίγνωστος με τα ανορθόγραφα γραπτά του.

Άρεσε πολύ στον κόσμο.

Και άρεσε γιατί δεν ήταν επιτηδευμένα...αλλά γνήσια, γι αυτό και δεν μπόρεσε κανείς να τον μιμηθεί.

Φυσικά ήταν ανορθόγραφος ο άνθρωπος και αυτό έγινε «μόδα» ένα φεγγάρι.

Και φυσικά, έγραφε τις λέξεις όπως τις φανταζόταν όταν τις άκουγε και αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει.

(Ακόμα δεν θυμήθηκα το όνομα και θα πάω στο google τελικά να το βρω... μισό πληζ)

Ο Μποστ λοιπόν

Θυμάμαι μια «δεσποινίδα» με ένα τέτοιο «γνήσιο» μπλογκ που επειδή (μάλλον) δεν της άρεσε για τους λόγους που λέγαμε, έκανε και ένα δεύτερο.

Στο οποίο δεύτερο έγραφε πιο «προσεγμένα» κείμενα τα οποία δεν μου έλεγαν απολύτως τίποτα.

Ενώ στο πρώτο...

Τι άλλο να σας πω, από το ότι σε κάθε κείμενο που διάβαζα μου ερχόταν να γράψω 4 ποιήματα!

Σκέτη έμπνευση δηλαδή!

(Είμαι και ποιητής, μην το ξεχνάμε)

Μόνο μια δικαιολογία θα μπορούσα να ακούσω απ αυτήν που να μην την εκθέτει.

Και να μου αλλάξει (λίγο) τη γνώμη μου.

Το ότι εκεί έγραφε τα «εσώψυχά» της και δεν θα ήθελε να γίνουν «θέαμα» στον πολύ κόσμο.

araxtos & μπλογκεραδες