26 Mar 2007

Θρήνος μεγάλος

.-

Σε γνωρίζω από την μπάλα
τη θεά τη στρογγυλή
σε γνωρίζω και από τότε
που φωνάζαμε οι τρελοί

Απ τα κόκαλα βγαλμένη
της Ευρώπης τα ιερά
μας εκάνατε να κλαίμε
από την πολύ χαρά

Εκεί μέσα κατοικούσες
πικραμένη ντροπαλή
την Τουρκία καρτερούσες
να της ρίξεις το καυλί

Άργειε νάρθει εκείνη η μέρα
κι ήταν όλα σιωπηλά
γιατί έμεινε πεσμένη
και η πούτσα του Τσολιά

Δυστυχής! Παρηγορία
Μόνη σου έμενε να λες
Περασμένα μεγαλεία
Και διηγώντας τα να κλαις.

Και ακαρτέρει, και ακαρτέρει
Φιλελεύθερη λαλιά,
Ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι
Από την απελπισιά.

Κι έλεες, πότε, αχ πότε βάνω
ένα γκόλ ν αναστηθώ
κι άλλο έτρωγες καημένη
τι ήταν τούτο το κακό...

Τότε σήκωνες το βλέμμα
απ τα γκολ λίγο θολό
και περίμενες εμένα
να σε σώσω απ τον τρελό

Μόνη σου τα φράγκα πήρες
και εμοιράσθεις τα ευρώ
τώρα κάνεις το μαλάκα
τον κακό σου τον καιρό

Δώσε μου τα φράγκα πίσω
όταν τρως 4 γκολ
και εγώ σου δίνω πίσω
το γαλάζιο κασκόλ


Όταν νικάμε, πρέπει να είμαστε εθνικά υπερήφανοι....

Όταν χάνουμε .....
ε...ένα παιχνίδι ήταν.......








araxtos & 2 κριτήρια

2 comments:

  1. Γεια σου Vista...
    Από την (σήμερα) ηλιόλουστη Αθήνα

    ReplyDelete